خواص ضدالتهابی زنجبیل

التهاب به طور طبیعی حتی در افراد سالم نیز رخ می دهد. این یک پاسخ طبیعی و سالم برای محافظت از بدن در برابر صدمات یا بیماری است. با این حال، زمانی که التهاب بیش از حد یا مزمن باشد، می تواند بسیار مضر باشد. در واقع، محققان دریافته‌اند که التهاب مزمن ریشه بسیاری از بیماری‌های رایج مانند بیماری‌های قلبی، اختلالات خودایمنی و سرطان است. 
زنجبیل برای قرنها یک ماده مهم در پزشکی آسیایی به ویژه برای تسکین درد در بیماریهای اسکلتی عضلانی بوده است. در اروپا، زنجبیل در فارماکوپه گالن (Galén's) ذکر شده بود، و پلینیوس بزرگ از آن برای استفاده دارویی نام برده است.

در این مطلب از سوپرابیون میخواهیم به اثرات ضد التهابی زنجبیل و کاربرد انها در مکمل های غذایی در چند دهه اخیر بپردازیم ؛

زنجبیل چه ترکیباتی دارد؟

 زنجبیل از ترکیب پیچیده‌ای از ترکیبات فعال بیولوژیکی تشکیل شده است که طبق گزارش‌ها، ترکیبات جینجرول، شوگوال و پارادول اکثریت خواص ضدالتهابی آن را تشکیل می‌دهند.
ترکیبات فعال زنجبیل مسئول بسیاری از اثرات ضد التهابی طبیعی زنجبیل هستند.

در مطالعات علمی بسیاری نشان داده شده است که زنجبیل از تولید سیتوکین‌های پیش‌التهابی مانند مانند IL-1، TNF-α و IL-8  (پروتئین‌های کوچکی که توسط سلولها برای ارتباط با سایر سلولهای بدن آزاد می‌شود) جلوگیری می‌کند. سیتوکین‌های پیش التهابی مسئول افزایش واکنش‌های التهابی هستند، به این معنی که این واکنش‌ها بیشتر در بدن اتفاق می‌افتد. این به طور مستقیم با افزایش التهاب در بدن مرتبط است.

از آنجایی که نشان داده شده است که زنجبیل سطوح التهابی را که آن سیتوکین‌های پیش التهابی می‌توانند تولید کنند کاهش می‌دهد، طبیعی است که التهاب نیز کاهش یابد. 
جینجرول، شوگاول و سایر ترکیبات موجود در زنجبیل از طریق سرکوب 5-لیپواکسیژناز یا پروستاگلاندین سنتتاز، بیوسنتز پروستاگلاندین و لکوترین را مهار می کنند. علاوه بر این، در ماکروفاژها، شوگاول می‌تواند بیان ژن التهابی iNOS و COX-2 را کاهش دهد.
این مسأله مهمی است! از آنجایی که التهاب می‌تواند در بدن بسیار شایع باشد – به خصوص با یک رژیم غذایی نامناسب – زنجبیل راهی عالی برای کمک به کاهش میزان کلی التهاب در بدن است. اگر یک بیماری التهابی را تجربه می‌کنید، زنجبیل یک داروی ضد التهابی طبیعی و قدرتمند است که باید امتحان کنید.

کاربرد های دارویی زنجبیل در بیماری ها 

زنجبیل دارای پتانسیل قابل توجهی برای درمان تعدادی از بیماری‌ها از جمله اختلالات و درد های مفصلی مانند آرتریت و روماتیسم، سلامت گوارش (سوء هاضمه، یبوست و زخم)، اختلالات قلبی عروقی (آترواسکلروز و فشار خون بالا)، استفراغ، دیابت شیرین و سرطان است.

همچنین دارای خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی برای کنترل روند پیری است. علاوه بر این، پتانسیل ضد میکروبی نیز دارد که می‌تواند به درمان بیماریهای عفونی کمک کند.
تولید رادیکال‌های آزاد یا گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) در طول متابولیسم فراتر از ظرفیت آنتی‌اکسیدانی یک سیستم بیولوژیکی منجر به استرس اکسیداتیو می‌شود که نقش اساسی در بیماری‌های قلبی، بیماری‌های نورودژنراتیو، سرطان و فرآیند پیری دارد.

مولکول‌های فعال زیستی زنجبیل مانند جینجرول‌ها فعالیت آنتی‌اکسیدانی را در بخش‌های مختلف نشان داده‌اند.
مطالعات ارزیابی اثربخشی زنجبیل در بیماران مبتلا به استئوآرتریت (آرتروز) نشان داد که عصاره زنجبیل از نظر آماری تاثیر معناداری بر کاهش علائم آرتروز زانو دارد.

در مطالعه دیگری، تأثیر زنجبیل در آرتروز تنها در دوره اول درمان معنی دار بود. در نقرس به عنوان یک بیماری روماتیسمی مفاصل، شوگاول دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی است و می‌تواند به عنوان یک عامل درمانی استفاده شود.
مطالعه دیگری نشان داد که استفاده از زنجبیل در درمان بیماران دارای اثرات کاهنده درد است. آنها از 2 گرم مکمل زنجبیل به مدت 11 روز روی 36 شرکت کننده برای درمان درد عضلانی استفاده کردند. آنها ثابت کردند که مصرف روزانه زنجبیل خام و حرارت دیده منجر به کاهش متوسط تا زیاد درد عضلانی می‌شود.

در فایل صوتی زیر می توانید مهم ترین فواید زنجبیل برای بدن را گوش کنید :

اثربخشی زنجبیل در بیماری روماتیسم مفصلی 

آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که التهاب فرآیند مرکزی درگیر در آرتریت روماتوئید می‌باشد. محققان دریافته‌اند که برخی از مواد موجود در زنجبیل با تأثیر بر سطح مولکول‌های پیش التهابی و ضد التهابی به کاهش این التهاب کمک می‌کنند.

در زمینه سلامت مفاصل، زنجبیل به کاهش علائم آرتریت خود ایمنی (آرتریت روماتوئید) که شامل درد، تورم و عدم تحرک مفاصل است، کمک می‌کند. مطالعات همچنین پتانسیل زنجبیل برای کاهش درد عضلانی را برجسته کرده اند (عضلات قوی تر و سالم تر در نزدیکی مفاصل برای ریکاوری بهینه مفاصل ایده آل هستند) و حتی از تخریب شدن غضروف جلوگیری می‌کند.

اثربخشی زنجبیل در بیماری آرتروز 

امروزه همچنان درمان استئوآرتریت (OA) محدود به حداقل رساندن علائم است، زیرا تاکنون هیچ درمان اصلاح‌کننده بیماری ایجاد نشده است، و تحقیقات مداوم در مورد داروهای بالقوه اصلاح کننده علائم با حداقل واکنش‌های جانبی صورت می‌گیرد. بر اساس شواهد علمی، زنجبیل خوراکی می‌تواند درد و ناتوانی در آرتروز را کاهش دهد.
اثر کاهش درد زنجبیل در دردهای آرتریتی مشابه با اثر داروهای ضدالتهاب غیر استرئیدی (NSAIDs) ازجمله استامینوفن است. به غیر از زنجبیل، چندین داروی گیاهی و مواد مغذی دیگر به عنوان جایگزینی برای داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) در درمان OA مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
از آنجایی که استئوآرتریت یک بیماری مزمن با نیاز روزافزون به درمان است، یافتن تعادل مناسب بین سود و زیان با استفاده طولانی مدت از هر درمان کاربردی بسیار مهم است. NSAID ها معمولاً در استئوآرتریت استفاده می‌شوند، اما عوارض جانبی جدی قلبی عروقی و گوارشی این گروه از داروها به خوبی شناخته شده است. براساس پژوهش‌های بالینی معتبر به نظر می‌رسد که زنجبیل گزینه درمانی بهتری نسبت به NSAID ها (بر اساس اثرات نامطلوب احتمالی درمان) باشد. 
هشدار:
به خوبی شناخته شده است که زنجبیل یک ضد انعقاد است و این امر در ارتباط با بیمارانی که داروهایی مانند وارفارین مصرف می‌کنند اهمیت دارد. از آنجایی که بیماران استئوآرتریت به طور کلی افراد مسن‌تری هستند که اغلب دارای اضافه وزن تا چاق هستند، می‌توان انتظار داشت یک زیرجمعیت با بیماری قلبی یا فشار خون بالا وجود داشته باشد. بنابراین توصیه در مورد آزمایش زنجبیل به عنوان یک روش درمانی، باید قبل از توصیه استفاده از زنجبیل، تداخل احتمالی زنجبیل با داروهای دیگر بیماران را در نظر گرفت.
به همه افراد مبتلا به درد و التهاب مفاصل توصیه می‌کنیم که بدون مشورت با پزشک متخصص از مصرف هر گونه داروی گیاهی خودداری کنند.