آهن

بیش از یک قرن است که آهن به عنوان یک ماده مغذی ضروری شناخته شده است. با وجود دسترسی وسیع به مواد غذایی غنی از آهن در قرن بیست و یکم هنوز کمبود تغذیه‌ای آهن و کم‌خونی فقر آهن بسیار شایع است. در واقع، کم‌خونی فقر آهن شایع‌ترین بیماری کمبود تغذیه‌ای در دنیا است. قابل ذکر است که زنان بالغ نسبت به مردان، ذخیره‌ی آهن بسیار کمتری دارند (مردان بالغ سالم حدود 3.6 گرم و زنان 2.4 گرم آهن در بدن دارند). 

**در مورد کم خونی فقر آهن و همینطور انواع کمخونی میتوانید مطلب زیر را بخوانید**

انواع کم خونی؛ علائم و درمان

مکانیسم جذب آهن در بدن

آهن غیر هِم در گیاهان از 2 تا 10 درصد و آهن (هِم و غیر هِم ) منابع حیوانی 10 تا 30 درصد جذب می‌شود. چندین عامل بر جذب روده‌ای آهن تأثیر می‌گذارند. بازده جذب آهن تا حدودی به وسیله‌ی غذایی که حاوی آهن است یا آنچه با غذا خورده می‌شود، تعیین می‌گردد. اسید آسکوربیک (ویتامین سی) که قویترین افزایش دهنده جذب آهن است، آهن فریک را به فرو احیا می‌کند و با آهن، کیلات تشکیل می‌دهد که در PH قلیایی بخش‌های پایینی روده‌ی باریک محلول باقی می‌ماند. درجه اسیدیته معده حلالیت و بنابراین زیست‌دسترسی آهن غذا را افزایش می‌دهد. حالات فیزیولوژیکی خاص مانند بارداری (مصرف آهن در بارداری) و رشد که مستلزم افزایش تشکیل شدن خون هستند، جذب آهن را تحریک می‌کنند. به علاوه در دوران کمبود آهن به دلیل مکانیسم‌های تطابقی که جذب آهن غیر هم را افزایش می‌دهد، آهن بیشتری جذب می‌شود. اگزالات می‌تواند مانع از جذب آهن شود. تانن‌ها نیز که پلی‌فنل‌های موجود در چای هستند، جذب آهن غیر هم را کاهش می‌دهند.

ویتامین جذب آهن

همانطور که در بالا ذکر شد، اسید آسکوربیک یا همان ویتامین سی می تواند به جذب آهن در بدن بسیار کمک کند.

عملکرد آهن در بدن

متابولیسم آهن نیز پیچیده است، زیرا این عنصر در بسیاری از جوانب حیات شامل عملکرد گلبول‌های قرمز خون، فعالیت میوگلوبین و اعمال آنزیم‌های متعدد هم و غیر هم دخالت دارد. آهن در عملکردهای ایمنی و شناختی دخالت دارد و این مسئله، اهمیت پیشگیری از کم خونی فقر آهن در جمعیت دنیا را مورد تأکید قرار می‎دهد.

منابع غذایی و دریافت آهن

بهترین منبع غذایی برای آهن، جگر و پس از آن غذاهای دریایی (صدف و ماهی)، قلوه، دل، گوشت بدون چربی و ماکیان است. حبوبات (لوبیای خشک) و سبزی‌ها بهترین منابع گیاهی آهن هستند. مواد غذایی دیگری که تأمین‌کننده‌ی آهن هستند، (خشکبار)، ملاس تیره، نان های غنی شده و کامل، شراب و غلات. دیگ های آهنی که به منظور پخت غذا استفاده می‌شوند، به کل آهن دریافتی می‌افزایند. 

از دیگر منابع دریافتی آهن در صورت صلاحدید پزشک مصرف مکمل های آهن می باشد که در محصولات سوپرابیون میتوان به فروکامپلیت، بعنوان مکمل آهن اشاره کرد.

برای شناخت بیشتر محصول سوپرابیون فروکامپلیت می توانید به صفحه محصول در لینک زیر مراجعه کنید:

فروکامپلیت، مکمل آهن

عوارض کمبود آهن در بدن

کمبود آهن پیش ساز کم خونی فقر آهن است و شایع ترین بیماری کمبود تغذیه‌ای می‌باشد. کم خونی فقر آهن در تمام نقاط دنیا بین کودکان و زنان در سنین باروری شایع است.

در جدول زیر می توانید میزان آهن مورد نیاز افراد مختلف را ببینید: