فولات
ویتامین B9
ویتامین ب9 یا فولات یا فولیک اسید یکی از ویتامین های ضروری برای بدن است.
کمبود بالینی فولات ابتدا در دههی 1920 به شکل کمخونی ماکروسیتیک شناخته شد. فولات و ویتامین b12 بخاطر عملکرد خود در سنتز و ترمیم DNA، در حفظ پایداری ژن نقش کلیدی دارند. فولات برای تشکیل و بلوغ سولوهای قرمز و سفید در مغز استخوان ضروری است و یک ناقل تک کربنه است که در تشکیل هم شرکت میکند.
منابع ویتامین ب9 (فولات)
فولات در انواع مواد غذایی گیاهی و حیوانی وجود دارد. جگر ، قارچ و انواع سبزیجات دارای برگهای سبز (به ویژه اسفناج، مارچوبه و بروکلی) منابع غنی هستند. کمبود آهن و ویتامین سی میتواند استفاده از فولات را مختل کند.
کمبود و عوارض ویتامین ب9 در بدن
کمبود فولات باعث اختلال در بیوسنتز DNA و RAN و در نتیجه کاهش تقسیم سلولی میشود که بیشترین تظاهر در سلولهای با تکثیر سریع مانند سلولهای قرمز خون، لوکوسیتها و سلولهای اپیتلیال معده، روده، واژن و گردن رحم دیده میشود. تظاهر خونی این کمبود به صورت انواع کم خونی مانند آنمی مگالوبلاستیک، ماکروسیتیک همراه با اریتروسیتهای درشت نابالغ است که دارای مقدار زیادی هموگلوبین هستند. علایم اولیهی کمبود فولات در انسان عبارتند از: افزایش قطعههای هستهی لوکوسیتهای پلیمورفونوکلئاز در گردش خون که به دنبال آن کم خونی مگالوبلاستیک و سپس ضعف عمومی، افسردگی و نیز پلی نوروپاتی رخ میدهد. زخمهای پوستی و رشد ضعیف از دیگر نشانهها هستند.
دریافت مرجع رژیمی ویتامین ب9
65-600 میکروگرم در روز، برحسب سن و جنس