کمبود ویتامین ها و مشکلات گوارشی
حجم عظیمی از داده های تحقیقاتی در دهه های گذشته در مورد نقش ویتامین های مختلف در بیماری های مختلف گوارشی منتشر شده است. به عنوان مثال، بیشتر ویتامین ها رابطه معکوس با خطر سرطان روده بزرگ نشان دادند. یکی از بیماریهای گوارشی شایع التهاب روده است. افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) و به ویژه مبتلایان به بیماری کرون، به دلیل کاهش مصرف مواد مغذی، سوء جذب، افزایش مصرف انرژی و/یا افزایش تلفات، در معرض خطر انواع کمبودهای تغذیه ای هستند.
شایع ترین آنها کمبود آهن، ویتامین D، ویتامین B12 و روی است. برخی از این کمبودهای ریزمغذی‌ها در تشخیص بیماری بارزتر هستند، در حالی که سایر کمبودها در طول درمان باقی می‌مانند یا حتی بدتر می‌شوند.
سوء جذب، سوء هاضمه، افزایش مصرف انرژی و از دست دادن پروتئین دستگاه گوارش نیز به کمبود انرژی و پروتئین کمک می‌کند و معمولاً با فعالیت بیماری مرتبط است. مکانیسم های مشابه به کمبود ویتامین و مواد معدنی در IBD کمک می کند. علاوه بر این، فعالیت و محل بیماری روده ای بیمار، خطر کمبود ریزمغذی های خاص را تعیین می کند، زیرا برخی از مواد مغذی در بخش های خاصی از دستگاه گوارش هضم و جذب می شوند.
عوامل مهم در فقر مواد مغذی و مشکلات گوارشی
فعالیت بیماری
افراد مبتلا به IBD تازه تشخیص داده شده یا فعال از طریق مکانیسم های مختلف در معرض خطر بیشتری برای کمبود مواد مغذی هستند. اول، التهاب روده با سوء جذب و سوء هاضمه همراه است که به کمبود انرژی، پروتئین و ریزمغذی ها کمک می کند. دوم، بیماران ممکن است بی اشتهایی و افزایش مصرف انرژی داشته باشند که توسط سایتوکین های التهابی مرتبط با بیماری فعال انجام می شود. سوم، آنها ممکن است به طور داوطلبانه مصرف غذاهایی را که علائم آنها را تشدید می کند محدود کنند. در نهایت، این واسطه های التهابی نیز به طور خاص با جذب یا استفاده از برخی مواد مغذی، به ویژه آهن و ویتامین D تداخل می کنند.
محل بیماری
خطر کمبود مواد مغذی خاص نیز به محل و میزان التهاب مخاطی در دستگاه روده مرتبط است. به عنوان نمونه:
- ایلئوم انتهایی – بیماری فعال ممکن است منجر به کمبود ویتامین B12 یا ویتامین های محلول در چربی شود.
- پروگزیمال روده کوچک – بیماری فعال با جذب آهن و کلسیم تداخل می کند
- بیماری منتشر روده کوچک – بیماری گسترده همراه با اسهال شدید ممکن است منجر به کمبود روی شود.
- بیماری شدید کولون - زخم مخاطی روده بزرگ ممکن است منجر به از دست دادن مداوم خون و کمبود آهن شود.
سوء جذب چربی
کمبود ویتامین های محلول در چربی (ویتامین های A، D، E و K) بیشتر در بیماران مبتلا به سوء جذب چربی رخ می دهد. سوء جذب چربی ممکن است به دلیل کمبود اسید صفراوی به دلیل بیماری انتهایی روده یا برداشتن روده (به دلیل اینکه اسیدهای صفراوی در ایلئوم انتهایی جذب می شوند) یا استفاده از داروهایی مانند کلستیرامین که اسیدهای صفراوی را به هم متصل می کنند، ایجاد شود.
آیا همه بیماران مبتلا به التهاب روده به مصرف مکمل مولتی ویتامین نیاز دارند؟
خیر. مهم ترین استراتژی برای رفع کمبود ریزمغذی ها، درمان بیماری زمینه ای بیمار برای به حداقل رساندن التهاب و هرگونه سوء جذب و بی اشتهایی مرتبط با آن است. هنگامی که بهبودی حاصل شد، اکثر بیماران می توانند مقادیر کافی ریزمغذی ها را از منابع غذایی دریافت کنند، در صورتی که رژیم غذایی متعادلی داشته باشند، از جمله نسبت های توصیه شده پروتئین، میوه ها، سبزیجات و محصولات لبنی غنی شده، با این تفاوت که معمولاً مکمل ویتامین D مورد نیاز است. بیمارانی که کمبودهای مشخص دارند ممکن است به مکمل های ویتامین یا مواد معدنی دیگری نیاز داشته باشند که متناسب با نیازهای فردی آنها باشد.
کمبود آهن یک کمبود تغذیه ای رایج در IBD است و احتمالاً مهمترین عامل کم خونی در این جمعیت است. با این حال، بیماران ممکن است عوامل دیگری در کم خونی داشته باشند که ارزیابی و مدیریت کمبود آهن را پیچیده می کند.
کدام ویتامین‌ها برای سلامت دستگاه گوارش ضروری هستند؟
ویتامین‌های A، C، D و ویتامین‌های B همگی برای سلامت دستگاه گوارش ضروری هستند. به دلایلی به آنها ویتامین های «ضروری» می گویند: بدن برای عملکرد صحیح به آنها نیاز دارد و سیستم گوارش نیز از این قاعده مستثنی نیست.
ویتامین های B
ویتامین های B محلول در آب هستند، به این معنی که نمی توانید آنها را در سلول های چربی خود ذخیره کنید تا بعداً از آنها استفاده کنید. آنها باید بخشی منظم از رژیم غذایی شما باشند.
ویتامین های B ضروری برای دستگاه گوارش عبارتند از:
- ویتامین ب1 : که به عنوان تیامین شناخته می شود، B1 به بدن شما کمک می کند تا کربوهیدرات های موجود در رژیم غذایی خود را به انرژی برای سلول های شما تبدیل کند و اشتها را تنظیم کند.
- ویتامین ب3 : این ویتامین که به نام نیاسین نیز شناخته می شود، برای بسیاری از عملکردهای دستگاه گوارش از جمله تجزیه کربوهیدرات ها، چربی ها و الکل مهم است. کمبود نیاسین می تواند منجر به بیماری معروف به پلاگر شود که باعث استفراغ شدید و اسهال می شود.
- ویتامین ب6 : که به نام پیریدوکسین نیز شناخته می شود، برای کمک به سیستم گوارش شما برای پردازش پروتئینی که می خورید بسیار مهم است.
- بیوتین : این ویتامین B به سیستم گوارش شما کمک می کند تا کلسترول تولید کند و پروتئین ها، کربوهیدرات ها و اسیدهای چرب را پردازش کند.
ویتامین ث یا ویتامین سی
از آنجایی که این یک آنتی اکسیدان است، بسیاری از افراد ویتامین C را با سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از سرماخوردگی مرتبط می دانند، اما این ویتامین ضروری با حمایت از دندان ها و لثه های سالم و کمک به جذب آهن در بدن به هضم غذا کمک می کند.
ویتامین دی
ویتامین D به بدن شما کمک می کند تا کلسیم را جذب کند و نقش کلیدی در عملکرد اعصاب، ماهیچه ها و سیستم ایمنی شما ایفا می کند. علاوه بر این، طبق یک مطالعه در سال 2015 که در Gut منتشر شد، سطوح سالم ویتامین D با کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مرتبط است. بر اساس یک مطالعه در سال 2014 در مجله جهانی گوارش، در صورت ابتلا به بیماری التهابی روده، مانند بیماری کرون، که اغلب با سطوح پایین ویتامین D همراه است، ممکن است به مکمل ویتامین D نیاز داشته باشید. قرص سوپرابیون مولتی دیلی حاوی ویتامین های مختلف و مواد معدنی برای اختلالات گوارشی ناشی از کمبود ویتامین ها می تواند موثر باشد. و جود ویتامین های گروه B و ویتامین های D، A و C همانطور که در متن به آن اشاره شد می تواند برای سلامت گوارش مفید و موثر باشد.
ویتامین A
اگرچه ویتامین A به طور مستقیم در هضم غذا دخالت ندارد، برخی از بیماری های گوارشی می توانند شما را در برابر کمبود ویتامین A آسیب پذیر کنند. به عنوان مثال، طبق یک مطالعه در سال 2015 در مجله جهانی گوارش، کمبود ویتامین A در میان افراد مبتلا به بیماری کرون شایع تر است. محققان خاطرنشان کردند که کمبود ویتامین A می تواند عدم تعادل بین تشکیل و تخریب رادیکال های آزاد در پوشش مخاط روده افراد مبتلا به کرون را بدتر کند.