خواص پروبیوتیک ها برای بدن

بدن انسان حداقل 10 برابر بیشتر از تعداد سلول های انسان در بدن دارای باکتری است و اکثر این باکتری ها در دستگاه گوارش انسان یافت می شوند. ترکیب میکروبیوتای روده در دوران کودکی تا زمانی که فرد به بزرگسالی می رسد متفاوت است. رابطه بین میزبان و میکروبیوتای روده همزیستی است. میکروبیوتای روده ای عمدتاً مشترک به افزایش مقاومت در برابر عفونت ها، تمایز سیستم ایمنی میزبان، سنتز برخی مواد مغذی مانند ویتامین ها، اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه و سایر مولکول های با جرم مولکولی کم کمک می کند.

پروبیوتیک ها به عنوان میکروارگانیسم هایی با مزایای سلامتی

طبق تعریف سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (FAO) و سازمان بهداشت جهانی(WHO) ، پروبیوتیک ها به عنوان میکروارگانیسم های زنده تعریف می شوند که وقتی به مقدار کافی مصرف شوند، برای میزبان مفید هستند. این تعریف از پروبیوتیک ها توسط انجمن علمی بین المللی پروبیوتیک ها (ISAPP) نیز پذیرفته شده است و در اکثر نشریات علمی مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، این تعریف در حال حاضر توسط سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) یا سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ، پذیرفته نشده است. مدت ها قبل از کشف میکروارگانیسم ها؛ مفهوم استفاده از میکروارگانیسم‌ها به منظور ایجاد یک مزیت مثبت برای سلامتی بیش از یک قرن پیش آغاز شد، زمانی که Metchnikoff تئوری مطرح کرد که با دستکاری میکروبیوم روده با باکتری‌های میزبان دوست موجود در ماست، سلامتی را می‌توان افزایش داد و همچنین پیری را می‌توان به تاخیر انداخت.

پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های کوچکی هستند که فواید سلامتی را برای میزبان خود به ارمغان می آورند. بدن به انواع میکروارگانیسم‌ها برای کارکردن و حفظ سلامت متکی است و پروبیوتیک‌ها در این امر نقش دارند. آنها باکتری های مفیدی هستند که مورد نیاز بدن می باشند. همچنین از سیستم های بدن سالم از دهان تا روده پشتیبانی می کنند و به کنترل میکروارگانیسم های مضر مانند میکروب ها کمک می کنند. در سطوح مناسب، پروبیوتیک ها به هضم کمک کرده و جذب مواد مغذی را بهبود می بخشند. پروبیوتیک ها به طور طبیعی در غذاهای تخمیر شده و شیر وجود دارند، و همچنین مکمل های پروبیوتیک نیز تولید شده اند.

پروبیوتیک ها و گوارش

اعتقاد بر این است که پروبیوتیک ها به بهبود مشکلات گوارشی کمک می کنند. از جمله بیماریهای گوارشی شامل:

یبوست
بیماری کرون
بیماری التهابی روده (IBD)
سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
عدم تحمل لاکتوز
کولیت زخمی

مصرف پروبیوتیک ها

اکثر مطالعات روی پروبیوتیک ها کوچک بوده اند و دقیقاً مشخص نیست با چه مکانیسمی پروبیوتیک ها چگونه به هضم کمک می کنند. آنها همچنین مشخص نیست که چگونه به طور مداوم پروبیوتیک ها را به عنوان مکمل تجویز کنیم. پروبیوتیک ها برای اکثر مردم بی خطر هستند و برخی دستورالعمل های کلی وجود دارد. اکوسیستم های گوارشی متفاوت است. افراد مبتلا به یبوست نسبت به افراد بدون یبوست، اکوسیستم های متفاوتی از میکروارگانیسم ها در روده خود دارند. البته مشخص نیست که آیا یبوست علت یا اثر این اکوسیستم های مختلف است یا خیر. پروبیوتیک ها سطح pH را در روده بزرگ کاهش می دهند که ممکن است به حرکت سریعتر مدفوع در روده کمک کند و ممکن است اسهال مربوط به آنتی بیوتیک را تسکین دهند. پروبیوتیک ها ممکن است به ویژه در تسکین اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک ها و کلستریدیوم دیفیسیل مفید باشند. ایده این است که پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی را که آنتی بیوتیک ها ممکن است از بین ببرند، دوباره پر می کنند. آنها می توانند به جذب پروتئین کمک کنند. پروبیوتیک ها می توانند در جذب بهتر پروتئین موجود در رژیم غذایی و همچنین سایر ویتامین ها و مواد مغذی کمک کنند.
همه پروبیوتیک ها برابر نیستند و برای درک مزایای هر نوع، تحقیقات بیشتری لازم است. بیشتر تحقیقات روی سویه های لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم را پوشش می دهند.

مطالعه ایی در سال 2010 نشان داد که انواعی از روبیوتیک ها در تسکین یبوست موثر بودند. این مطالعه پنج مطالعه منتشر شده قبلی را که شامل بزرگسالان و کودکان بود، مرور کرد. هر پروبیوتیکی که تحت جنس لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم نباشد ممکن است بی خطر نباشد و قبل از استفاده به تحقیقات بیشتری نیاز است.
از آنجایی که پروبیوتیک ها به صورت خوراکی مصرف می شوند، اثربخشی آن ها بستگی به این دارد که چقدر می توانند در برابر محیط بسیار اسیدی معده و دستگاه گوارش مقاومت کنند. با کیفیت ترین پروبیوتیک ها همچنان دست نخورده از معده شما عبور می کنند و به روده ها منتقل می شوند، جایی که مواد مغذی جذب می شوند. اینجاست که پروبیوتیک ها بیشتر کارهای شفابخش و مفید خود را انجام می دهند. پروبیوتیک ها زنده هستند، بنابراین زنده ماندن آنها می تواند تحت تأثیر مشکل در بسته بندی و ذخیره سازی قرار گیرد. بهترین روش تجویز پروبیوتیک ها باید بررسی شود. همچنین باید در مورد اینکه پروبیوتیک ها پس از رسیدن به روده چقدر می توانند در روده باقی بمانند، بیشتر بدانیم. در حال حاضر، این باور وجود ندارد که هر دوزی از پروبیوتیک ها لزوماً برای همیشه در بدن شما باقی بماند. روش فعلی مصرف دوزهای پروبیوتیک ها روزانه است.
در طول دو دهه گذشته علاقه فزاینده ای به علم پایه و بالینی در پروبیوتیک ها وجود داشته است که منجر به انتشار بیش از 6000 مقاله در مقالات زیست پزشکی شده است که بیش از 60٪ آنها در 5 سال گذشته منتشر شده است که برخی از آنها در مجلات علمی برتر رتبه بندی شده اند.

منابع غذایی پروبیوتیک ها

برای شروع بهره مندی از مزایای پروبیوتیک ها، می توان مصرف روزانه را افزایش دهید. می توان این کار را از طریق منابع غذایی یا مکمل ها انجام دهید. بسیاری از غذاهای سنتی در سراسر جهان به طور طبیعی حاوی پروبیوتیک هستند. این غذاها عبارتند از:

کلم ترش
کیمچی
کفیر
ماست یونانی
کامبوچا

نحوه مصرف پروبیوتیک

می توان به آرامی مصرف پروبیوتیک را افزایش دهید. از آنجایی که گونه های مختلفی از پروبیوتیک ها وجود دارد، توجه داشته باشید که هر یک از آنها چگونه بر شما تأثیر متفاوتی می گذارد. به آرامی واحد تشکیل دهنده کلنی (CFU) ها را افزایش دهید. دوزهای توصیه شده CFU روزانه از 1 میلیارد تا 10 میلیارد متغیر است. از 1 CFU شروع کنید و به آرامی افزایش دهید و در عین حال به نحوه واکنش بدن خود توجه کنید. کفیر حاوی 15-20 CFU در هر فنجان است. مکمل ها باید CFU های خود را روی بطری ذکر کنند.
پروبیوتیک ها را درست قبل از غذا یا همراه با غذا مصرف کنید، اما نه بعد از غذا.
قبل از مصرف مکمل ها از منابع طبیعی حاوی پروبیوتیک استفاده کنید.
منابع غذایی پروبیوتیک‌ها حاوی انواع زیادی از سویه‌ها هستند، اما مکمل‌ها باید هر نوع جداگانه‌ای را که دارند فهرست کنند.

فواید پروبیوتیک ها

پروبیوتیک ها ممکن است به بهبود موارد زیر کمک کنند:

سندرم روده تحریک‌پذیر
کلسترول بالا
جذب مواد مغذی
اسهال
یبوست
عدم تحمل لاکتوز
افزایش وزن

کاهش عوارض جانبی هر یک از موارد فوق می تواند کیفیت زندگی و احساس رفاه را در فرد بهبود بخشد.
فواید پروبیوتیک ها در روده شما فراتر از حرکات سالم روده است. سیستم گوارشی سالم با بهبود سلامت روان و پاسخ ایمنی مرتبط است. پروبیوتیک ها همچنین در حال حاضر به دلیل فواید آنها برای سلامت دهان و سلامت پوست مورد مطالعه قرار گرفته اند. با کمک به جذب پروتئین، پروبیوتیک ها همچنین می توانند به ریکاوری بدن شما پس از تمرین و کاهش فشار عضلانی کمک کنند.
با افزایش نگرانی‌ها در مورد عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک‌ها می‌توانند عوامل محافظتی و شفابخش قدرتمندی باشند که به طور یکپارچه با سیستم‌های طبیعی بدن ما کار می‌کنند. مهمترین خواص سویه هایی که حتی برای استفاده از پروبیوتیک باید در نظر گرفته شوند عبارتند از: مقاومت در برابر اسیدیته معده، مقاومت در برابر اسیدهای صفراوی، چسبیدن به مخاط و/یا سلول های اپیتلیال انسان، فعالیت ضد میکروبی در برابر باکتری ها یا قارچ های بالقوه بیماری زا، توانایی کاهش پاتوژن، چسبندگی به سطوح، فعالیت هیدرولاز نمک صفراوی، افزایش زنده ماندن پروبیوتیک ها.

عوارض و خطرات پروبیوتیک ها

پروبیوتیک ها برای اکثر افراد بی خطر در نظر گرفته می شوند. مطالعات خطرات عمده ناشی از مصرف آنها را گزارش نمی کنند. شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده از پروبیوتیک ها گاز و نفخ است. اگر واکنش‌های شدید، از جمله درد شکم دارید، مصرف روزانه CFU خود را کاهش دهید و به آرامی دوباره به مرور زمان افزایش دهید. همیشه قبل از شروع یک مکمل جدید با پزشک خود صحبت کنید. قبل از دادن مکمل های پروبیوتیک به فرزندتان، با پزشک اطفال او صحبت کنید. نوزادان نارس نباید برخی از پروبیوتیک ها را مصرف کنند. پروبیوتیک ها ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری مزمن یا سیستم ایمنی ضعیف توصیه نشود. بدون مشورت با پزشک خود از پروبیوتیک ها برای جایگزینی داروهای تجویزی استفاده نکنید.