تغذیه در شیمی درمانی
افراد مبتلا به سرطان اغلب باید از رژیم غذایی کمی متفاوت پیروی کنند تا اطمینان حاصل شود که قدرت مقابله با عوارض جانبی درمان را دارند. آنها معمولا به پروتئین و کالری اضافی نیاز دارند. تغذیه خوب برای افراد مبتلا به سرطان منبع قابل اعتماد حیاتی است، زیرا این شرایط و درمان‌ها می‌توانند بر نحوه تحمل بدن برخی غذاها و استفاده از مواد مغذی تأثیر بگذارند.
خوب غذا خوردن در حین انجام شیمی درمانی می تواند به فرد کمک کند:
- ذخایر مواد مغذی بدن خود را حفظ کنند
- انرژی و قدرت خود را بالا نگه دارند
- خطر عفونت آنها را کاهش دهد
- سریعتر بهبود یابد
- عوارض جانبی مرتبط با درمان را بهتر تحمل کند
- فرد باید به اندازه کافی از مواد مغذی زیر برای حفظ سیستم ایمنی خود و کاهش عوارض جانبی شیمی درمانی دریافت کند.
پروتئین ها
بدن برای ترمیم بافت بدن، رشد و حفظ سلامت سیستم ایمنی به پروتئین نیاز دارد. اگر فردی پروتئین کافی دریافت نکند، بدن او ممکن است شروع به تجزیه بافت عضلانی برای سوخت مورد نیاز خود کند و بهبودی پس از بیماری را دشوارتر و مقاومت در برابر عفونت را کاهش دهد. افراد مبتلا به سرطان اغلب بیش از حد معمول به پروتئین نیاز دارند. پس از شیمی درمانی، افراد معمولاً به پروتئین اضافی برای کمک به مبارزه با عفونت و بهبود بافت ها نیاز دارند. غذاهای غنی از پروتئین عبارتند از: ماهی، تخم مرغ، گوشت قرمز بدون چربی، آجیل، عدس
کربوهیدرات ها
کربوهیدرات ها منبع اصلی انرژی بدن هستند. آنها سوخت مورد نیاز بدن برای فعالیت بدنی و عملکرد مناسب اندام ها را به بدن می دهند. منابع خوب کربوهیدرات ها شامل میوه ها، سبزیجات، لوبیا و غلات کامل است.
چربی ها
چربی ها و روغن ها از اسیدهای چرب ساخته شده اند و به عنوان منبع انرژی غنی برای بدن عمل می کنند. بدن چربی ها را تجزیه می کند و از آنها برای ذخیره انرژی، عایق بندی بافت بدن و انتقال برخی ویتامین ها از طریق خون استفاده می کند. هنگام انجام شیمی درمانی، ممکن است فرد برای کمک به حفظ انرژی به چربی بیشتری نیاز داشته باشد. مردم باید از اسیدهای چرب ترانس اجتناب کنند و چربی های سالم تری را انتخاب کنند که در موارد زیر قرار دارند:
آجیل، دانه ها و کره های آجیل، روغن زیتون، آووکادوها و محصولات لبنی مانند ماست
ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها
دریافت ویتامین ها و مواد معدنی کافی برای سلامت کلی بسیار مهم است. پیروی از یک رژیم غذایی کامل بهترین راه برای اطمینان از دریافت بهینه ویتامین ها و مواد معدنی در فرد است. با این حال، برخی از افراد مبتلا به سرطان ممکن است نیاز به مکمل با ویتامین ها و مواد معدنی خاص داشته باشند.
بسته به نوع سرطان، 30 تا 90% افراد ممکن است رژیم غذایی ناکافی داشته باشند. این می تواند احتمال کمبود مواد مغذی را افزایش دهد. به عنوان مثال، افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند، بیشتر در معرض کمبود چندین ماده مغذی مانند منیزیم، آهن، ویتامین D و فولات هستند. آنتی اکسیدان ها رادیکال های آزاد را خنثی می کنند و از آسیب رساندن به سلول های سالم جلوگیری می کنند. آنها شامل ویتامین ها و مواد معدنی خاصی هستند، مانند:
افراد می توانند با خوردن انواع میوه ها و سبزیجات آنتی اکسیدان بیشتری مصرف کنند. پزشکان معمولا مصرف دوزهای زیاد مکمل های آنتی اکسیدانی را در طول شیمی درمانی توصیه نمی کنند.
فیتونوترینت ها
فیتونوترینت ها یا مواد شیمیایی گیاهی مانند لیکوپن، کاروتنوئیدها و فیتواسترول ها ترکیبات گیاهی هستند. تحقیقات نشان می دهد که آنها دارای خواص محافظت کننده از سلامت هستند. گیاهانی مانند سبزیجات و میوه‌ها یا محصولات تهیه شده از گیاهانی مانند چای و توفو حاوی مواد مغذی گیاهی هستند.
بر اساس برآوردهای آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC)، در سال 2012، 14.1 میلیون مورد سرطان جدید در سراسر جهان مشاهده شد که 8 میلیون مورد آن در کشورهای در حال توسعه اقتصادی رخ داده است که حدود 82 درصد از جمعیت جهان را شامل می شوند. شایع ترین انواع بدخیمی شامل سرطان روده بزرگ، سرطان ریه، سرطان سینه یا پروستات است. برآوردهای مربوط به کل مرگ و میر ناشی از سرطان در سال 2012، 8.2 میلیون نفر بود. تا سال 2030، انتظار می رود بار جهانی به 21.7 میلیون مورد جدید سرطان و 13 میلیون مرگ ناشی از سرطان به دلیل رشد و پیری جمعیت افزایش یابد. با این حال، بار تخمینی سرطان در آینده احتمالاً به‌دلیل اتخاذ شیوه‌های زندگی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند، مانند رژیم غذایی نامناسب، عدم تحرک بدنی و سیگار کشیدن، بسیار بیشتر خواهد بود. سرطان های مرتبط با این عوامل، مانند سرطان سینه، ریه و کولورکتال، در حال حاضر در کشورهای در حال گذار اقتصادی در حال افزایش هستند.
امروزه بسیاری از بیماران سرطانی ویتامین ها و سایر ریزمغذی ها (مانند سلنیوم، ویتامین D) را با هدف بهبود درمان استاندارد خود یا کاهش اثرات نامطلوب درمان و بیماری زمینه ای مصرف می کنند. بسته به نوع بدخیمی و جنسیت بیمار، 30 تا 90 درصد افراد مبتلا به سرطان، اغلب بدون اطلاع پزشک معالج، رژیم غذایی خود را با آنتی اکسیدان ها و ریزمغذی های تثبیت کننده سیستم ایمنی تکمیل می کنند.
داده‌های جمع‌آوری‌شده بین سال‌های 2003 و 2010 در آزمایش بین‌گروهی فاز III شیمی‌درمانی سرطان سینه نشان داد که 48٪ از بیماران مولتی ویتامین، 20٪ ویتامین C، D و اسیدهای چرب امگا 3، 15٪ ویتامین E مصرف می‌کردند. B6 و اسید فولیک و 34 درصد کلسیم مصرف می کردند. پزشکان به یک سوم توصیه کردند که مصرف مکمل غذایی را در طول درمان شروع کنند، 10٪ مکمل را قطع کنند و 7٪ را به غیر از مولتی ویتامین تمام مصرف کنند. 51 درصد از بیماران هیچ توصیه ای دریافت نکردند. از دیدگاه انکولوژی، نگرانی های قابل توجیهی وجود دارد که مکمل های غذایی اثر شیمی درمانی یا رادیوتراپی را کاهش می دهند.
با این حال، مطالعات اخیر، شواهد فزاینده‌ای مبنی بر بهبود انطباق بیمار، عوارض جانبی کمتر و متعاقباً نرخ پایین‌تر قطع درمان، زمانی که ریزمغذی‌های انتخابی (مانند سلنیوم، ال-کارنیتین و ویتامین D) به صورت مناسب به آن اضافه می‌شوند، ارائه کرده‌اند. داروی بیمار پاسخ بهتری به درمان سرطان وجود دارد که به نوبه خود پیش آگهی و همچنین کیفیت زندگی بیمار را بهبود می بخشد. ریزمغذی های مورد استفاده در انکولوژی مکمل باید به طور مناسب انتخاب شده و در زمان مناسب مصرف شوند تا اثرات درمان کاهش دهنده سلولی کاهش نیابد.
مکمل‌های خوراکی یا تجویز تزریقی ویتامین C می‌تواند در بیماران سرطانی با شرایط تغذیه‌ای نامناسب، با تاخیر در بهبود زخم پس از عمل، خستگی یا کاشکسی در نظر گرفته شود. حتی اگر اولین انتشارات موجود است که نشان می‌دهد تزریق ویتامین C در طول شیمی‌درمانی اثرات مفیدی بر بروز عوارض جانبی و کیفیت زندگی بیمار دارد، استفاده از آنها باید تا زمانی که مطالعات مداخله‌ای بیشتر تایید واضحی از اثربخشی بالینی ارائه کنند، به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.
استفاده از مکمل های غذایی پس از تشخیص سرطان رایج است. با این حال، داده‌های تجربی کمی مبنایی برای توصیه‌های بالینی برای استفاده در طول شیمی‌درمانی وجود دارد. از آنجایی که یکی از مکانیسم‌های سیتوتوکسیک درمان سرطان از طریق تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) است، نگرانی وجود دارد که استفاده از مکمل‌های غذایی در طول درمان، به‌ویژه آنتی‌اکسیدان‌ها می تواند اثربخشی درمان را کاهش دهد. در واقع، توصیه های بالینی مبنی بر عدم مصرف مکمل های آنتی اکسیدانی در طول شیمی درمانی وجود دارد. با این حال، استفاده از مکمل‌ها احتمالاً می‌تواند عوارض جانبی مرتبط با درمان را کاهش دهد.
Micronutrients in Oncological Intervention
Dietary Supplement Use During Chemotherapy