سندرم متابولیک چیست؟

سندرم متابولیک

سندرم متابولیک تجمعی از چندین اختلال است که در مجموع خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک، مقاومت به انسولین و دیابت و عوارض عروقی و عصبی را افزایش می‌دهد. اگر بیمار سه مورد از موارد زیر را داشته باشد، اختلال متابولیک به سندرم تبدیل می شود:

دور کمر در مردان بیش از 40 اینچ و در زنان 35 اینچ است
تری گلیسیرید بالا 150 میلی گرم در دسی لیتر خون (mg/dL) یا بیشتر
کاهش کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) کمتر از 40 میلی گرم در دسی لیتر در مردان یا کمتر از 50 میلی گرم در دسی لیتر در زنان
افزایش گلوکز ناشتا 100 میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر
مقادیر فشار خون سیستولیک 130 میلی متر جیوه یا بالاتر و/یا دیاستولیک 85 میلی متر جیوه یا بالاتر

سندرم متابولیک به طور فزاینده ای شایع است و تا یک سوم بزرگسالان ایالات متحده به آن مبتلا هستند و همچنین در بریتانیا از هر 3 بزرگسال مسن 50 ساله یا بیشتر 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. سندرم متابولیک پیامدهای جدی بر سلامت و هزینه های مراقبت های بهداشتی فرد دارد. تشخیص شیوع رو به افزایش سندرم متابولیک در آمریکا ضروری است زیرا از طریق مداخله می توان پیشرفت سندرم را متوقف کرد و به طور بالقوه معکوس کرد.

پیشگیری سندرم متابولیک

شما می توانید با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی از سندرم متابولیک پیشگیری کنید، از جمله:

کاهش وزن
ورزش منظم
داشتن رژیم غذایی سالم و متعادل برای کنترل فشار خون، کلسترول و قند خون
ترک سیگار
کاهش مصرف الکل
در صورت لزوم، پزشک عمومی ممکن است دارویی برای کمک به کنترل فشار خون، قند خون و سطح کلسترول شما تجویز کند.

علل سندرم متابولیک

چه کسانی در خطر ابتلا به سندرم متابولیک هستند؟

دانستن عوامل خطر برای هر بیماری می تواند به شما کمک کند تا اقدامات مناسب را انجام دهید. این شامل تغییر رفتارها و نظارت بر این بیماری توسط پزشک است.

عوامل خطر مرتبط با سندرم متابولیک عبارتند از:

سن: هر چه سن بالاتر باشد احتمال ابتلا به سندرم متابولیک بیشتر است.
قومیت: آمریکایی های آفریقایی تبار و آمریکایی های مکزیکی بیشتر در معرض ابتلا به سندرم متابولیک هستند. زنان آفریقایی-آمریکایی حدود 60 درصد بیشتر از مردان آفریقایی-آمریکایی به این سندرم مبتلا می شوند.
شاخص توده بدنی (BMI) بیشتر از 25: BMI اندازه گیری چربی بدن در مقایسه با قد و وزن است.
سابقه شخصی یا خانوادگی دیابت: زنانی که در دوران بارداری دیابت داشته اند (دیابت بارداری) یا افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها مبتلا به دیابت نوع 2 است بیشتر در معرض خطر ابتلا به سندرم متابولیک هستند.
سیگار کشیدن
مصرف الکل
فشار خون
یائسگی
رژیم غذایی پرچرب
شیوه زندگی کم تحرک
بیماری های دیگر: بیماری کبد چرب غیرالکلی، سندرم تخمدان پلی کیستیک یا آپنه خواب، خطر ابتلا به سندرم متابولیک را بیشتر می کند.

سندرم متابولیک ارتباط نزدیکی با اضافه وزن یا چاقی و کم تحرکی دارد. همچنین با وضعیتی به نام مقاومت به انسولین مرتبط است. به طور معمول، دستگاه گوارش غذاهایی را که خورده می شود به قند تجزیه می کند. انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده ساخته می شود و به قند کمک می کند تا وارد سلول های بدن می شود تا به عنوان سوخت مورد استفاده قرار گیرد. در افراد مبتلا به مقاومت به انسولین، سلول ها به طور طبیعی به انسولین پاسخ نمی دهند و گلوکز نمی تواند به راحتی وارد سلول ها شود. در نتیجه، سطوح قند خون افزایش می‌یابد حتی زمانی که بدن انسولین بیشتری را برای کاهش قند خون تولید می‌کند.

سندرم متابولیک چگونه درمان می شود؟

از آنجایی که سندرم متابولیک خطر ابتلا به بیماری‌های طولانی‌مدت (مزمن) جدی‌تری را افزایش می‌دهد، دریافت درمان مهم است. بدون درمان، ممکن است به بیماری قلبی عروقی و دیابت نوع 2 مبتلا شوید. سایر شرایطی که ممکن است در نتیجه سندرم متابولیک ایجاد شود عبارتند از:

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
کبد چرب
سنگ های صفراوی کلسترولی
آسم
مشکلات خواب
برخی از انواع سرطان

در اینجا انواع درمان هایی که ممکن است برای سندرم متابولیک توصیه شود آورده شده است.

مدیریت سبک زندگی

درمان معمولاً شامل تغییر سبک زندگی است. این به معنای کاهش وزن، مشاوره با متخصص تغذیه برای تغییر رژیم غذایی و ورزش بیشتر است. کاهش وزن باعث افزایش کلسترول HDL ("خوب") و کاهش کلسترول LDL ("بد") و تری گلیسیرید می شود. کاهش وزن همچنین می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. از دست دادن حتی مقدار کمی وزن می تواند فشار خون را کاهش دهد و حساسیت به انسولین را افزایش دهد. همچنین می تواند میزان چربی دور شکم را کاهش دهد. رژیم غذایی، مشاوره رفتاری و ورزش بیشتر از رژیم غذایی به تنهایی عوامل خطر را کاهش می دهد.

سایر تغییرات سبک زندگی عبارتند از: ترک سیگار و کاهش مقدار الکل.

رژیم غذایی

تغییر در رژیم غذایی در درمان سندرم متابولیک مهم است. طبق AHA، درمان مقاومت به انسولین کلید تغییر سایر عوامل خطر است. به طور کلی، بهترین راه برای درمان مقاومت به انسولین، کاهش وزن و فعالیت بدنی بیشتر است. با انجام موارد زیر می توانید این کار را انجام دهید:

غذاهای متنوعی را در رژیم غذایی خود بگنجانید. از چربی های سالم استفاده کنید. چربی های غیر اشباع ممکن است به حفظ سلامت قلب کمک کنند. این چربی های سالم در مغزها، دانه ها و برخی از انواع روغن ها مانند زیتون و کلزا یافت می شوند.

به جای برنج سفید و نان سفید، غلات کامل مانند برنج قهوه ای و نان سبوس دار را انتخاب کنید. غذاهای غلات کامل در مقایسه با غذاهای فرآوری شده، سرشار از مواد مغذی هستند. غلات کامل فیبر بیشتری دارند، بنابراین بدن آنها را کندتر جذب می کند. آنها باعث افزایش سریع انسولین نمی شوند که می تواند باعث احساس گرسنگی شود.

میوه و سبزیجات بیشتری بخورید. حتما انواع میوه ها و سبزیجات را انتخاب کنید. میوه ها و سبزیجات مختلف مقادیر و انواع مختلفی از مواد مغذی دارند.

ورزش

ورزش با کمک به حفظ و اضافه کردن توده بدون چربی بدن یا بافت عضلانی و در عین حال از دست دادن چربی، به افرادی که دارای اضافه وزن یا چاق هستند کمک می کند. همچنین به کاهش وزن سریع‌تر از رژیم غذایی سالم کمک می‌کند زیرا بافت ماهیچه‌ای کالری را سریع‌تر می‌سوزاند.

پیاده روی تقریباً برای هر کسی یک ورزش عالی است. به آرامی با 30 دقیقه پیاده روی روزانه به مدت چند روز در هفته شروع کنید. به تدریج زمان بیشتری را اضافه کنید تا بیشتر روزهای هفته برای مدت طولانی تری پیاده روی کنید.

ورزش فشار خون را کاهش می دهد و می تواند به پیشگیری از دیابت نوع 2 کمک کند. ورزش همچنین به شما کمک می کند احساس بهتری داشته باشید، اشتها را کاهش می دهد، خواب را بهبود می بخشد، انعطاف پذیری را بهبود می بخشد و کلسترول LDL را کاهش می دهد.

دارو

افرادی که سندرم متابولیک دارند یا در معرض خطر ابتلا به آن هستند ممکن است نیاز به مصرف دارو به عنوان درمان داشته باشند. این امر به ویژه در صورتی صادق است که رژیم غذایی و سایر تغییرات سبک زندگی تفاوتی ایجاد نکرده باشد. پزشک ممکن است برای کمک به کاهش فشار خون، بهبود متابولیسم انسولین، کاهش کلسترول LDL و افزایش کلسترول HDL، افزایش کاهش وزن یا ترکیبی از اینها دارو تجویز کند.

جراحی کاهش وزن

جراحی کاهش وزن (جراحی چاقی) یک درمان موثر برای چاقی مرضی در افرادی است که قادر به کاهش وزن از طریق رژیم غذایی، ورزش یا دارو نبوده اند. همچنین ممکن است به افرادی که کمترچاق هستند اما عوارض قابل توجهی از چاقی خود دارند کمک کند. مطالعات نشان داده اند که جراحی بای پس معده به کاهش فشار خون، کلسترول و وزن بدن در یک سال پس از عمل کمک می کند.

جراحی کاهش وزن می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، اما همه آنها یا سوءجذب، محدودکننده یا ترکیبی از این دو هستند. روش های سوء جذب، نحوه عملکرد سیستم گوارش را تغییر می دهد. روش های محدود کننده آنهایی هستند که اندازه معده را تا حد زیادی کاهش می دهند. سپس معده غذای کمتری در خود نگه می دارد، اما عملکردهای گوارشی دست نخورده باقی می مانند.