علائم کمبود انواع ویتامین ها در بدن

ویتامین ها گروهی از مواد هستند که برای عملکرد طبیعی سلول، رشد و تکامل مورد نیاز هستند.13 ویتامین ضروری وجود دارد که همه این ویتامین ها برای عملکرد صحیح بدن مورد نیاز هستند. 

ویتامین A 

Xerophthalmia اصطلاحی است که برای کمبود ویتامین A در چشم استفاده می شود. اولین علامت تظاهرات شب کوری است. بیماران مبتلا به شب کوری نمی توانند در شب یا در نور کم به خوبی ببیند، و تشخیص این امر می تواند دشوار باشد، به خصوص در میان کودکان نوپا موارد خفیف شب کوری می تواند آشکار شود. خشکی قرنیه و زخم می تواند در بیماری های پیشرفته چشم ایجاد شود و می تواند متعاقبا منجر به نابینایی شود.

ویتامین سی

بیماری اسکوربوت ناشی از کمبود ویتامین سی در عصر کنونی نادر است اما نباید فراموش شود. در اطفال مبتلا به اوتیسم به دلیل رژیم غذایی بسیار محدودشان گزارش موارد زیادی از اسکوربوت در آن وجود دارد. بزرگسالان در معرض خطر کمبود ویتامین C عبارتند از افراد سیگاری، الکلی ها و کسانی که به دلیل اجتماعی رژیم غذایی بسیار محدودی دارند. علائم بالینی پس از 30 تا 40 روز از مصرف رژیم غذایی فاقد ویتامین C می تواند ایجاد شود. اولین علائم کمبود ویتامین C خستگی و امتناع از راه رفتن، یافته های پوستی شامل پتشی می باشد و متمرکز بر فولیکول های مو با هیپرکراتوزیس هماتوم، اکیموز، بهبود ضعیف زخم، و ادم نیز ممکن است مشخص شود. تظاهرات دهانی در بیماران شامل خونریزی دندان ها و لثه های هیپرتروفیک می باشد. یافته های اسکلتی عضلانی شامل درد مفصل و درد عضلانی است. درکمبود ویتامین C ، کم خونی شایع است و می توان آن را به علائم هموراژیک و نقش آسکوربیک در جذب آهن نسبت داد. اسکوروی نوزادی به ندرت دیده می شود زیرا شیر انسان (در صورت کافی بودن رژیم غذایی مادر) و فرمول منبع کافی از ویتامین C را فراهم می کند. 

ویتامین B12 (سیانوکوبالامین)

اکثر بزرگسالان می توانند وضعیت مصرف کم ویتامین B12 در طول یک سال را بدون علائم بالینی تحمل کنند. مادران نوزادان مبتلا به کمبود ویتامین B12 اغلب به کم خونی پرنیشز مبتلا هستند. کم خونی ناشی از اختلال در جذب ویتامین B12، علل دیگری است که در جراحی بای پس، سندرم روده کوتاه، گیاهخواری طولانی مدت یا رژیم گیاهخواری گزارش شده است. نوزادان تازه متولد شده به ویژه اگر تنها با شیر مادر تغذیه می شوند، در معرض خطر کمبود ویتامین B12 هستند. تظاهرات بیماری شامل کاهش رشد، لرزش، هیپوتونی، بی حالی، تحریک پذیری و مشکلات تغذیه معمولا بین 4 تا 10 ماهگی شروع می شود و همیشه فرم کم خونی مگالوبلاستیک مشاهده نمی شود.

ویتامین دی 

وضعیت کمبود ویتامین D با کاهش جذب کلسیم روده ای از حدود 30 تا 40 درصد به 10 تا 15 درصد همراه است. از بیماری های ناشی از کمبود ویتامین D راشیتیسم می باشد که آن را می توان به 3 مرحله تقسیم کرد. اولین مرحله با استئوپنی و هیپوکلسمی تحت بالینی مشخص می شود. درد استخوان مرحله دوم و در مرحله سوم به تدریج بدتر می شود.

ویتامین E

کمبود ویتامین E ، به دلیل فراوانی آن در منابع طبیعی نادر است و عموماً در نتیجه سندرم های سوء جذب چربی رخ می دهد. اصلی ترین علامت بالینی کمبود ویتامین E ، نوروپاتی محیطی همراه با آتاکسی و هیپورفلکسی است. اگر کمبود طولانی مدت باشد ممکن است این اثرات برگشت ناپذیر باشد.

فولات (اسید فولیک یا B9)

فولات و ویتامین B12 برای کمک به تشکیل گلبول های قرمز با هم کار می کنند. برای تولید DNA، که رشد بافت و عملکرد سلول را کنترل می کند، مورد نیاز است. هر زن باردار باید مطمئن باشد که فولات کافی دریافت کند. سطوح پایین فولات با نقایص مادرزادی مانند اسپینا بیفیدا مرتبط است. بسیاری از غذاها در حال حاضر با فولات به شکل اسید فولیک غنی شده اند.

ویتامین K

علامت اصلی کمبود ویتامین K خونریزی زیاد است. به خاطر داشته باشید که خونریزی ممکن است در مناطقی غیر از محل بریدگی یا زخم اتفاق بیفتد.

ویتامین B1 (تیامین) 

تیامین (ویتامین B1) به سلول های بدن کمک می کند تا کربوهیدرات ها را به انرژی تبدیل کنند. دریافت کربوهیدرات کافی در دوران بارداری و شیردهی بسیار مهم است. همچنین برای عملکرد قلب و سلول های عصبی سالم ضروری است.

ویتامین B2 (ریبوفلاوین) 

ریبوفلاوین با سایر ویتامین های B کار می کند. برای رشد بدن و تولید گلبول های قرمز مهم است.

اسید پانتوتنیک (B5)

اسید پانتوتنیک برای متابولیسم غذا ضروری است. همچنین در تولید هورمون ها و کلسترول نقش دارد.

ویتامین B3 (نیاسین)
ویتامین B6 (پیریدوکسین)
بیوتین (B7)

افراد مبتلا به کمبود ویتامین های گروه B ممکن است این موارد را تجربه کنند: خستگی، ضعف یا کمبود کلی انرژی، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها، عضلات ضعیف و رفلکس های آهسته

تغذیه منبع انرژی است که برای انجام تمام فرآیندهای بدن مورد نیاز است. یک رژیم غذایی متعادل ترکیبی از مواد مغذی درشت و ریز مغذی است. "کمبود تغذیه" شامل کاهش شدید سطوح یک یا چند ماده مغذی است که باعث می شود بدن به طور عادی وظایف خود را انجام ندهد و در نتیجه منجر به افزایش خطر ابتلا به چندین بیماری مانند سرطان، دیابت و بیماری قلبی می شود. سوءتغذیه می تواند ناشی از عوامل محیطی مانند کمبود غذا و همچنین شرایط بیماری مانند بی اشتهایی عصبی، ناتوانی در بلع، استفراغ مداوم، اختلال در هضم، سوء جذب روده یا سایر بیماری های مزمن باشد.

بیومارکرهای تغذیه ای - مانند سطوح سرمی یا پلاسمایی مواد مغذی مانند فولات، ویتامین C، ویتامین های B، ویتامین D، سلنیوم، مس، زینک - می توانند برای ارزیابی دریافت مواد مغذی و قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی مورد استفاده قرار گیرند. کمبود درشت مغذی ها می تواند باعث کواشیورکور، ماراسم، کتوز، تاخیر در رشد، بهبود زخم و افزایش حساسیت به عفونت شود، در حالی که کمبود ریزمغذی ها - مانند آهن، فولات، روی، ید و ویتامین A - منجر به اختلالات فکری، رشد ضعیف، عوارض پری ناتال و بیماری های بیشتر مرتبط با پیری می شود. پیشگیری از کمبود درشت مغذی‌ها و ریز مغذی‌ها بسیار مهم است و این امر می‌تواند از طریق مکمل‌ها و رویکردهای مبتنی بر غذا محقق شود.

 Vitamin excess and deficiency
Vitamins and minerals for energy
Main nutritional deficiencies