موارد موثر بر افزایش متابولیسم بدن

متابولیسم بدن چیست؟

متابولیسم، شبکه ای اختصاصی از مکانیسم های مشتق از آنزیم و متابولیت است که مشخصه فعالیت های زندگی است. متابولیسم سالم، نیاز اساسی برای یک زندگی سالم است که به سبک زندگی، دریافت انرژی و هزینه بستگی دارد. یک سبک زندگی متعادل شامل عادات غذایی سالم، ورزش، چرخه خواب و ویژگی های رفتاری است، بهترین تنظیم کننده وزن سالم بدن و متابولیسم قوی است.

ارتباط متابولیسم با وزن بدن

جهان امروزی با شیوع فزاینده اضافه وزن و چاقی که خیلی شایع شده و به نسبت های همه گیر می رسد، به چالش کشیده شده است. این موضوع، نگرانی برای بهداشت عمومی ایجاد می کند و به عدم موفقیت ما در دستیابی به شاخص های جمعیت سالم از نظر حفظ وزن سالم اشاره می کند. افزایش موازی وزن با چندین بیماری مانند دیابت نوع 2، برخی از انواع سرطان ها، اختلالات قلبی عروقی، بیماری های کبد و کلیه، مشکلات گوارشی، آپنه خواب، استئوآرتریت و غیره همراه است. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ناتوانی در حفظ وزن سالم، محور متابولیک و ایمنی بدن را مختل می‌کند و خطر ابتلا به بیماری‌های شدید مانند COVID19 و سایر بیماری‌های عفونی را افزایش می‌دهد. قابل توجه است که کاهش وزن مطلق با حفظ طولانی مدت به طور مستقیم با بهبود در همه عوامل خطر سلامت مرتبط است.

حفظ وزن بدن، به ویژه پس از کاهش وزن، نیاز به ورودی و خروجی انرژی برابر برای تنظیم متابولیسم مطلوب دارد. این شامل تنظیم هماهنگ فعالیت‌های آنزیمی، سنتز ATP، عملکردهای هورمونی، فعالیت‌های عصبی و عضلانی و غیره است. با این حال، ترجیح عمومی برای غذای با طعم بالا در مقابل غذای کم‌مغذی و سبک زندگی بی‌تحرک منجر به یک زندگی جهانی شده است. افزایش وزن و همچنین کاهش تمایل به حفظ طولانی مدت وزن سالم پس از کاهش وزن موثر.

کاهش وزن و متابولیسم بدن

اعتقاد بر این است که کاهش وزن با سرعت پایین بهتر از کاهش وزن سریعتر است. با این حال، شواهد علمی نشان می دهد که کاهش وزن اولیه بیشتر به طور مثبت با حفظ وزن طولانی مدت مرتبط است. این امر از طریق یک فرآیند سازگاری متابولیک انجام می شود و در نتیجه منجر به عملکردهای متابولیکی سالم تر می شود. با این وجود، حفظ وزن سالم که از طریق رژیم های کاهش وزن به دست می آید نیز نیازمند مراقبت و درمان است، معمولاً از طریق رژیم های غذایی یا محدودیت ها و ورزش. با این حال، هیچ رژیم غذایی یا برنامه ورزشی خاصی به طور واقعی به عنوان یک رژیم موفق در حفظ وزن ایجاد نشده است. در حال حاضر، استراتژی های مدیریت وزن بر اهمیت دستیابی به کاهش وزن 5 درصدی برای حفظ متابولیسم سالم تأکید می کند.

قبل از درک پیامدهای کاهش وزن بر متابولیسم، لازم است بدانیم که در سطح متابولیک، کاهش وزن یک فرآیند سازگاری متابولیک مداوم است که از طریق بسیاری از تغییرات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی شامل نقش هورمون‌ها، عملکرد آنزیم‌ها، عوامل متابولیت و انرژی زیستی انجام می شود.
حفظ وزن سالم چالش برانگیز است. نشان داده شده است که بیشتر افراد تمایل دارند مقدار قابل توجهی از وزن از دست رفته را ظرف یک سال پس از کاهش وزن دوباره به دست آورند. با افزایش شیوع برگشت وزن سابق، مدیریت وزن به عنوان یک مسئله مزمن در نظر گرفته می شود. از این رو، مراقبت های طولانی مدت برای مدیریت و حفظ وزن پس از کاهش وزن انتظار می رود، و برنامه های بیش از یک سال در حال حاضر توسط دستورالعمل ها توصیه می شود.
این بررسی بر روی پارامترهای متابولیک (آغاز کننده ها، فعال کننده ها، مسیرها و نقاط پایانی) متمرکز خواهد بود که در نتیجه رژیم های کاهش وزن مختلف به دست می آیند، به عنوان مثال، مدولاسیون رژیم غذایی، ورزش، دارو و مداخله جراحی با هدف بهبود سلامت متابولیک و حفظ وزن سالم طولانی مدت. 

تابع متابولیسم گروهی از فرآیندها است که از طریق آن غذا به انرژی تبدیل می شود تا به حفظ عملکرد بدن کمک کند. انرژی تولید شده از طریق مسیرهای بیوشیمیایی معمولاً به شکل آدنوزین تری فسفات (ATP) است. تامین مداوم ATP برای پاسخگویی به انرژی مورد نیاز بدن در طول فعالیت و استراحت، برای فرآیندهای متابولیکی که زندگی را حفظ می کند، اساسی است. در مرحله استراحت، بدن برای حمایت از فعالیت هایی مانند تنفس، حفظ گردش خون، عملکرد مغز، رشد و ترمیم سلولی، تغییرات اساسی هورمونی و عصبی و غیره به انرژی نیاز دارد. کالری مورد نیاز برای حفظ متابولیسم پایه (مرحله استراحت) نرخ متابولیک پایه (BMR)  نامیده می شود. BMR با کاهش وزن بدن به حدود 0.02 کیلوکالری در دقیقه افزایش می یابد که مربوط به هر 1% کاهش وزن بدن است.

وزن بدن سالم با اندازه گیری شاخص توده بدنی (BMI) محاسبه می شود. وزن بدن یک فرد را نسبت به قد آنها ارزیابی می کند و از این رو گزارش متمایزتری از محتوای چربی بدن نسبت به وزن ارائه می دهد. اگرچه BMI به طور مستقیم چربی بدن را اندازه گیری نمی کند، اما یک روش غربالگری مفید و ارزان برای اهداف بالینی و تحقیقاتی است. برای بزرگسالان، BMI  به چهار محدوده طبقه بندی می شود و سطوح مختلفی از خطرات سلامتی را نشان می دهد. برای آسیایی ها، محدوده BMI متفاوت است. BMI زیر 18.5 نشان دهنده کمبود وزن است محدوده BMI 24.9-18.5 نشان دهنده وضعیت طبیعی/سالم است محدوده BMI 29.9-25 نشان دهنده اضافه وزن است BMI مساوی یا بالاتر از 30 چاق در نظر گرفته می شود با این حال، چاقی به عنوان چاقی کلاس 1 BMI) از 30 تا کمتر از 35) طبقه بندی می شود: چاقی کلاس 2( BMI از 35 تا 40<  )و چاقی کلاس 3( BMI از 40 یا بالاتر.) BMI برای یک فرد با هر یک از معادلات زیر محاسبه می شود: BMI = [وزن (کیلوگرم)/قد (متر)] BMI = [وزن (پوند)/قد (اینچ}[( x 703 BMI مربوط به محدوده طبیعی در مقایسه با محدوده کم وزن، اضافه وزن یا چاقی با سلامتی مرتبط است. چربی بدن بسیار کم یا بیش از حد در افراد کم وزن و اضافه وزن/چاق نشان دهنده خطر ابتلا به بیماری است. یک متابولیسم سالم از طریق هموستاز طبیعی و تنظیم مناسب فشار خون، پروفایل های گلوکز و چربی خون و غیره حفظ می شود. در سطح متابولیک، کاهش وزن 5 درصد وزن اولیه با بهبود پارامترهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بدن و در نتیجه فواید سلامتی همراه است. علاوه بر این، برنامه های کاهش وزن به سمت کاهش وزن به میزان 1 تا 2 پوند در هفته (تقریباً 0.5 تا 1 کیلوگرم در هفته) هدایت می شوند.

کاهش وزن توصیه شده از تغییرات شدید در متابولیسم جلوگیری می کند و با حفظ وزن طولانی مدت بهتر همراه است. وزن بدن، همانطور که توسط BMI و توزیع و ترکیب چربی بدن تخمین زده می شود، هنگام فرض شرایط اضافه وزن یا چاقی، بر سلامت متابولیک تأثیر نامطلوبی دارد. قابل ذکر است، برخی از افراد با وجود اضافه وزن می توانند از نظر متابولیکی سالم باشند و به عنوان چاقی سالم متابولیک (MHO) طبقه بندی می شوند. MHO نشان دهنده عدم وجود فشار خون بالا، دیس لیپیدمی، دیابت نوع 2 یا مقاومت به انسولین است و خطری برای سلامتی ندارد.

در مقابل، افرادی که بر اساس مقادیر BMI به عنوان سالم طبقه بندی می شوند می توانند خطرات متابولیکی بالاتری را نشان دهند و به عنوان وزن طبیعی چاق متابولیکی (MONW) شناخته می شوند. نابرابری فردی در ارتباط وزن بدن با سلامتی می تواند چالش برانگیز باشد، که فرض میشود وزن کمتر سالم و بیشتر ناسالم است. از این رو، پزشکان را ملزم می کند که سلامت کلی متابولیک و BMI را به دقت ارزیابی کنند تا رژیم حفظ وزن را به بیماران پیشنهاد کنند. مدیریت یا کاهش وزن یک رژیم استاندارد برای غلبه بر شاخص توده بدنی بالا و کاهش استعداد ابتلا به بیماری های متابولیک، التهابی و عفونی در نظر گرفته می شود. مدیریت وزن بدن بر تعدیل متابولیسم از طریق رژیم غذایی و محدودیت کالری، فعالیت بدنی، روزه‌داری متناوب، چرخه‌های خواب و غیره تأثیر می‌گذارد.