علت درد های مفصلی چیست؟، بررسی انواع درد مفاصل و استخوانها و درمان آنها

درد های مفصلی ممکن است گریبان گیر برخی افراد شود و برای آنها خشکی صبحگاهی ، درد مفاصل و استخوانهای آنها رنج آور باشد معمولا این شکایت را از افراد سالمند می شنویم 

در این مقاله سعی کرده ایم تا به جنبه های مختلف درد مفاصل و استخوان ها و همینطور منشا آنها بپردازیم 

و به سوالات زیر پاسخ دهیم ؛

• درد مفاصل چه زمانی نگران کننده است ؟
• آیا منشا درد های مفصلی یکسان است ؟
• راهی برای درمان یا پیشگیری ازین دردها وجود دارد؟

در ابتدا بهتر است با مفهوم درد آشنا شوید تا زمانی که درگیر درد در ناحیه مفاصل یا استخوان ها شدید بخوبی آن را تشخیص دهید

 تعریف درد در بدن 

گیرندههای درد در سراسر بدن، چه در بیرون و چه در داخل بدن قرار دارند. این گیرنده‌ها پیامهای الکتریکی را از طریق نخاع به مغز ارسال می‌کنند. شما فقط پس از دریافت و تفسیر این پیامهای الکتریکی از مغز، از درد آگاه می‌شوید. 

درد به دو نوع طبقه‌بندی می‌شود:
درد شدید (حاد): هنگامی که فردی در مقیاس 0 (بدون درد) تا 10 (در حد بد)، درد خود را از 7 از 10 درجه یا بالاتر ارزیابی می‌کند. نشانه‌های این نوع درد شامل؛
معمولاً منبع واضحی دارد، ناگهان شروع می‌شود، مدت زیادی دوام نمی‌آورد، می‌تواند ضربان قلب، تنفس و فشار خون را افزایش دهد. درد حاد به طور کلی مفید است و نشانه روشنی از خطر می‌باشد. 
درد مداوم (مزمن): هنگامی که فردی در بیشتر یا کل روزهای 3 ماه گذشته احساس درد (با هر شدت) می‌کند. نشانه‌های این نوع درد شامل؛
معمولاً یک ماه یا بیشتر طول می‌کشد و حتی ممکن است تا سالها طول بکشد. می‌تواند بارها بیاید و برود یا ثابت بماند و همینطور می تواند الگوی خواب را مختل کند و می تواند باعث کم خوابی شده و یا  اشتها را کاهش دهد و باعث افسردگی شود. به عنوان مثال میتوان به آرتریت‌ها (درد مفصلی)، سرطان و جراحات کمر اشاره کرد.

 درد مفاصل و آرتریت

دردهای شدید مفصلی مرتبط با آرتریت، بزرگسالان را در هر سنی، از هر جنس، و از هر نژاد و قومیت درگیر می‌کند. تقریباً از هر چهار بزرگسال مبتلا به آرتریت یک نفر گزارش می‌کنند که درد مفصلی شدید مربوط به آرتریت را تجربه می‌کنند. بعلاوه، تقریباً نیمی از بزرگسالان مبتلا به آرتریت درد مداوم دارند. 
آرتریت به التهاب مفصل گفته می‌شود. التهاب می‌تواند هر یک از ساختارهای مهم داخل مفصل، از جمله پوشش مفصلی (لایه سینوویوم)، استخوانها، غضروفها یا بافتهای حمایت‌کننده را تحت تأثیر قرار دهد. علائم شایع آرتریت شامل درد، سفتی و تورم مفصل است. این شرایط ممکن است یک، چند یا بسیاری از مفاصل در سراسر بدن را تحت تأثیر قرار دهد.

 دلایل بروز آتریت چیست ؟

دلایل زیادی برای ایجاد آرتریت وجود دارد، اگرچه برخی از آنها بسیار بیشتر شایع است. برخی از انواع آرتریت به خوبی به درمان پاسخ می‌دهند و بدون هیچ گونه اثر طولانی مدت برطرف می‌شوند، در حالی که کنترل انواع دیگر آرتریت دشوارتر است و می‌تواند ناتوان کننده باشد. 
دلایل زیادی برای آرتریت وجود دارد، از جمله سائیدگی و پارگی مرتبط با سن، عفونت‌ها، شرایط خود ایمنی، آسیب ها و موارد دیگر.

 علائم و نشانه‌های آرتریت را بشناسید

شایعترین علائم آرتریت شامل؛ درد و سفتی مفصل است. همچنین ممکن است حساسیت مفصلی، تورم و محدودیت حرکت در یک یا چند مفصل وجود داشته باشد. پوست روی مفصل گاهی قرمز و گرم است.

انواع آرتریت 

آرتریت دو نوع اصلی دارد: التهابی و غیر التهابی.
نمونه‌هایی از آرتریت التهابی شامل آرتریت عفونی، آرتریت روماتوئید و نقرس است. 
نمونه‌ای از آرتریت غیرالتهابی استئوآرتریت (آرتروز) است، که شایعترین نوع آرتریت شناخته می‌شود.
محل و الگوی درد مفصل، وجود یا عدم وجود تورم مفصل، سرعت شروع آن و همچنین وجود علائم و نشانه‌هایی در خارج از مفصل (مانند بثورات پوستی) می‌تواند به تشخیص آرتریت التهابی و غیر التهابی کمک کند.

آرتریت روماتوئیدی یا روماتیسم مفصلی (Rheumatoid arthritis (RA))

  آرتریت التهابی معمولاً باعث سفتی مفصل در زمان استراحت، به ویژه خشکی صبحگاهی می‌شود. انواع خاصی از آرتریت التهابی، مانند آرتریت روماتوئید و آرتریت لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE)، به طور متقارن بر مفاصل تأثیر می‌گذارند (یعنی همان مفاصل را در دو طرف بدن تحت تأثیر قرار می‌دهند).آرتریت روماتوئیدی یا روماتیسم مفصلی (Rheumatoid arthritis (RA)) یک بیماری التهابی مزمن است. میتواند بسیاری از نقاط مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد اما به طور معمول مفاصل را درگیر کرده و باعث درد و سفتی می‌شود. علت RA مشخص نیست. این با آرتروز (OA)، که شایعترین شکل آرتریت شناخته می‌شود، متفاوت است. آرتروز زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف محافظ مفاصل با گذشت زمان تحلیل برود.

استئوآرتریت یا آرتروز (Osteoarthritis (OA))

آرتروز غیرالتهابی معمولاً دردی ایجاد می‌کند که با حرکت و تحمل وزن افزایش یافته و با استراحت تسکین می‌یابد. ممکن است مفاصل در یک یا دو طرف بدن تحت تأثیر قرار بگیرند.
استئوآرتریت یا آرتروز (Osteoarthritis (OA)) از نوع غیر التهابی است و یک بیماری دردناک است که می تواند یک یا چند مفصل را درگیر کند. باعث از بین رفتن غضروف، اغلب همراه با التهاب خفیف و تغییر در استخوان نزدیک به مفصل، و همچنین ضعف عضلات اطراف مفصل می‌شد. مجموع این تغییرات منجر به درد، سفتی و مشکل در حرکت راحت مفصل می‌شود.

 تشخیص آرتریت

روند تشخیص آرتریت شامل چندین مرحله است. سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی معمولاً مفیدترین اطلاعات را ارائه می‌دهند. تست‌های آزمایشگاهی (مانند آزمایش خون و ادرار)، آزمایشات تصویربرداری (مانند اشعه ایکس) و سایر آزمایشات گاهی اوقات لازم است.
تست‌های آزمایشگاهی و تصویربرداری _ برای تعیین علت آرتریت ممکن است تست‌های آزمایشگاهی و تصویربرداری لازم باشد.
به عنوان مثال؛ اگر آرتریت روماتوئید یا لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE) مشکوک باشد آزمایش خون برای وجود آنتی‌بادی‌هایی که معمولاً در این بیماری‌ها وجود دارد، می‌تواند مفید باشد. همچنین می‌توان به آنتی بادی‌های فاکتور روماتوئید (RF) و پپتید سیترولینت ضد سیکل (CCP) برای آرتریت روماتوئید و آنتی‌بادی ضد هسته (ANA) برای SLE اشاره کرد.
تست مایعات داخل مفصل، که مایع سینوویال نامیده می‌شود، اغلب برای تعیین علت آرتریت فرد مفید است. پس از بی حس شدن پوست، با وارد کردن یک سوزن در داخل مفصل نمونه‌ای از مایع داخل مفصل خارج می‌شود. این روش "آرتروسنتز" یا "آسپیراسیون مفصل" نامیده می‌شود.  تجزیه و تحلیل مایع مفصل به ویژه در تأیید التهاب آرتریت و ایجاد عفونت در مفصل (آرتروز سپتیک) یا وجود بلورها (نقرس یا Pseudogout) بسیار مفید است.
اشعه ایکس (رادیوگرافی) تصاویر دقیقی از استخوان‌ها ارائه می‌دهد. اشعه ایکس plain ساختارهای استخوانی مفصل را نشان می‌دهد، بنابراین برای تشخیص آسیب استخوان یا سایر ناهنجاری‌ها مفید است. 
سایر آزمایشات تصویربرداری، مانند سونوگرافی، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن)، تصاویری از بافتهای داخل و اطراف مفاصل را ارائه می‌دهند. آنها اطلاعات دقیق‌تری در مورد ساختارهای استخوانی ارائه می‌دهند و همچنین هر گونه ناهنجاری در بافت نرم مانند پوشش مفصل، تاندون‌ها و بورس را نشان می‌دهند. ممکن است یک یا چند مورد از این آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص فرسایش (آسیب استخوان به علت آرتروز)، شکستگی، رسوب کلسیم یا التهاب در مفصل توصیه شود.
برای بسیاری از انواع آرتریت، تغییرات مفصل از طریق اشعه ایکس ماهها یا حتی سالها قابل مشاهده نیست. با این حال، اشعه ایکس اغلب برای کنترل در طول زمان مفید است.

زمان درمان آرتریت 

 در چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید:
برخی از علائم و نشانه‌های آرتریت نیاز به مراقبتهای پزشکی فوری دارند. اگر یک یا چند مفصل متورم شده و همچنین هر یک از موارد زیر دارید، باید در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه نماید.

• تب
• کاهش وزن
• عدم توانایی در عملکرد به دلیل درد مفصل
• ضعف ناگهانی گروههای عضلانی خاص

روش های درمان آرتریت

درمان‌های معمول آرتریت شامل درمان‌های فیزیکی و شغلی، تسکین دهنده‌های درد (مانند استامینوفن)، داروهای ضد التهابی (مانند ایبوپروفن) و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن (مانند پردنیزون یا متوترکسات) است. درمان آنتی بیوتیکی مخصوص عفونتهای باکتریایی مفصل است.
در حقیقت درمان‌های اختصاصی آرتریت کاملا بسته به نوع آرتریت متفاوت می‌باشد که برای دو نوع شایع استئوآرتریت (آرتروز) و آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) بطور کلی میتوان در دو دسته تقسیم بندی کرد:

درمان غیر دارویی

این درمان‌ها یکی از قسمتهای اصلی درمان آرتروز (OA) است که شامل؛
کاهش وزن، فیزیوتراپی و برنامه‌های ورزشی، ارتزها، وسایل کمکی(مثل عصا، واکر، بالابر صندلی با انرژی الکتریکی، صندلی توالت و میله‌های وان و دوش) و آموزش و حمایت برای آرتریت 

هدف از درمان آرتریت روماتوئید (RA) کنترل علائم، جلوگیری از آسیب مفصل و به حداکثر رساندن کیفیت زندگی و توانایی عملکرد افراد است. درمانهای غیر دارویی شامل؛ 
آموزش و مشاوره، استراحت، ورزش، فیزیوتراپی و کاردرمانی، تغذیه و رژیم درمانی و  ترک سیگار

همچنین با مصرف برخی از مکمل های غذایی مانند قرص موبیفلکس سوپرابیون (قرص تقویت مفاصل)، حاوی سه ترکیب طلایی گلوکزآمین، کندرویتین و ام اس ام به محافظت از غضروف ها در مقابل بیماری های مزمن مفصلی کمک می کند گلوکزامین، از تخریب غضروف محافظت می کند و کندرویتین تولید اجزای کلیدی موجود در غضروف را تحریک می کند. آنها با هم به محافظت و بازسازی غضروف آسیب دیده کمک می کنند. MSM به تسکین درد مفاصل مرتبط با آرتروز کمک می کند و هر سه عامل حفظ سلامت غضروف و مفاصل می باشند و همچنین در این محصول عصاره رزهیپ و زنجبیل که ضد التهاب های قوی هستن برای  تسکین درد و کاهش التهاب در آرتروز نقش دارند.

درمان دارویی برای استئوآرتریت (آرتروز)

درمان‌های موضعی - داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی موضعی (NSAID) که روی پوست مفصل قرار می‌گیرند می‌توانند به از بین بردن درد در دست و زانو کمک کنند.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی - NSAID های خوراکی به تسکین درد و کاهش التهاب کمک می‌کنند. آنها شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و سلکوکسیب هستند. NSAID های خوراکی معمولاً زمانی استفاده می‌شوند که سایر روشهای درمانی (درمانهای غیر دارویی و موضعی) علائم را به میزان کافی تسکین ندهند.
استامینوفن - استامینوفن معمولاً برای تسکین درد‌های استئوآرتریت مؤثر نیست. به دلیل ایجاد عوارض جانبی، به ویژه در بزرگسالان مسن، بسیاری از پزشکان ترجیح می‌دهند دیگر این دارو را برای OA توصیه نکنند. 
آمپول‌های مفصلی - تزریق گلوکوکورتیکوئید (استروئید) گاهی اوقات برای برخی از افراد که هنوز درد قابل توجهی دارند که به کاهش وزن، ورزش و سایر داروها پاسخ نداده است یا برای افرادی که نمی‌توانند از داروهای دیگر استفاده کنند، توصیه می‌شود. 

درمان‌های دارویی برای آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)

• DMARDs : داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) می‌توانند به طور قابل توجهی التهاب RA را کاهش دهند، آسیب مفصلی را کاهش دهند یا از آن جلوگیری کنند، ساختار و عملکرد مفصل را حفظ کنند و فرد را قادر به ادامه فعالیتهای روزمره خود کنند (مانند؛, etanercept, adalimumab, methotrexate, sulfasalazine و …).
• NSAIDs : داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، ممکن است برای تسکین درد و کاهش التهاب جزئی توصیه شود. با این حال، NSAID ها اثرات مخرب طولانی مدت RA بر روی مفاصل را کاهش نمی‌دهند.
• استروئیدها : گلوکوکورتیکوئیدها یا کورتیکواستروئیدها نیز نامیده می‌شوند (شامل پردنیزون و پردنیزولون)، دارای اثرات ضدالتهابی قوی هستند که به سرعت علائم RA مانند درد و سفتی را بهبود می‌بخشند و تورم و حساسیت مفصل را کاهش می‌دهند.
• مسکن‌های غیر NSAID : مسکن‌ها می‌توانند به درد کمک کنند، اما هیچ تأثیری در التهاب ندارند (مثل؛ استامینوفن، کپسایسین).

اما کدام درمان آرتریت برای شما مناسب است؟

نوع داروهایی که پزشک توصیه می‌کند بستگی به شدت آرتریت روماتوئید شما و میزان پاسخگویی شما به داروها دارد. اگر آرتروز زودرس و خفیف داشته باشید، درمان شما با کسی که آرتروز شدیدتری دارد یا علیرغم درمان‌های اولیه علائمش همچنان ادامه دارد، متفاوت خواهد بود.
به طور کلی، تقریباً همه مبتلایان به آرتریت روماتوئید به عنوان بخشی از برنامه درمانی خود DMARD دریافت می‌کنند. اگر درمان به اندازه کافی مؤثر نباشد، یک DMARD متفاوت جایگزین شده یا به داروی اولیه اضافه می‌شود.

معمولا داروها برای درمان درد مفاصل و استخوان ها نقش مسکن دارند. دارنذ البته در این بین مکمل های غذایی ضد درد و به اصطلاح غضروف سازی وجود دارند که در مطلب زیر می توانید بطور کامل در مورد این مکمل ها و ترکیبات انها و همینطور نحوه عملکرد انها بخوانید

بررسی قرص های مکمل ضد درد و غضروف ساز

کم خونی و درد مفاصل چه ارتباطی با هم دارند؟

بیماری آرتریت که با درد مفاصل همراه است می تواند با انواع مختلفی از کم خونی، از جمله کم خونی التهاب مزمن و کم خونی فقر آهن همراه باشد.  پاسخ ایمنی باعث التهاب در مفاصل و سایر بافت ها می شود. التهاب مزمن می تواند تولید گلبول های قرمز خون را در مغز استخوان شما کاهش دهد و بنابراین باعث کم خونی در بدن شود. برای اطلاعات بیشتر در این مورد می توانید مطلبی که در این خصوص در صفحه ویرگول سوپرابیون منتشر شده را نیز بخوانید.