مصرف زینک روی پوست صورت چه تاثیری دارد؟

روی یک عنصر کمیاب است که برای بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی از جمله رونویسی ژن، فعالیت فاگوسیتی در ماکروفاژها و تثبیت غشاهای بیولوژیکی ضروری است. روی همچنین تعدیل کننده فرآیند ترمیم زخم است. سایر اثرات مفید مانند آن مانند داشتن خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی به روی نسبت داده شده است، و همینطور  به عنوان درمان پسوریازیس، جلوگیری از ریزش مو، زخم پا، بهبود زخم و آکنه.

 

در این مقاله از سوپرابیون به تاثیر و عملکرد زینک روی سلول های پوست صورت و همینطور بهبود جوش های صورت می پردازیم؛

 

 

در بدن انسان، میزان زینک 2 تا 3 گرم است. پوست سومین بافت از نظر فراوانی روی در بدن است (60 درصد در ماهیچه‌های اسکلتی، 30 درصد در استخوان ها، 5 درصد در کبد و 5 درصد در پوست). اپیدرم در مقایسه با درم حاوی روی بیشتری است. در اپیدرم، روی به‌وفورتر از سه لایه دیگر کراتینوسیت‌ها (KCs) در سراسر لایه‌ی خاردار پخش می‌شود.

 

 

 

 

روی یک کوفاکتور برای بیش از 1000 واکنش آنزیمی است و برای بیش از 2000 فاکتور رونویسی ژن ضروری است علاوه بر این، حدود 10 درصد از پروتئین‌های انسانی به روی متصل می‌شوند. از این رو، زینک با طیف گسترده‌ای از فعالیتهای ارگانیک مانند رشد، تمایز و رشد سلولی مرتبط است.

پوست از اپیدرم، درم و بافت زیر جلدی تشکیل شده است.هر ناحیه پوست حاوی سلولهای زیر است: 

 

اپیدرم: KCs، سلول های لانگرهانس (LCs)، و ملانوسیت ها

درم: سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن( (سلولهای دندریتیک (DCs)، ماکروفاژها و مونوسیت ها)، سلولهای T، MCs، فیبروبلاست ها، سلولهای اندوتلیال و غیره)

بافت زیر جلدی: سلولهای چربی

 

 

آکنه ولگاریس یک بیماری شایع و چند عاملی است که با 4 فرآیند پاتوفیزیولوژیک مشخص می‌شود.

 

 

در حال حاضر، کمبود روی هنوز 17 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد که به دلیل گرسنگی، بیماری شدید و اعتیاد به الکل در وضعیت سوء تغذیه عمومی قرار دارند. علاوه بر این، نوزادان، سالمندان و زنان باردار نیز مستعد ابتلا به کمبود روی هستند. کمبود زینک می‌تواند باعث اریتم آکرال اکتسابی شود. علاوه بر این، کمبود زینک در بیماری‌های مرتبط با کمبودهای تغذیه‌ای مانند اریتم مهاجرتی نکرولیتیک (افزایش گلوکاگون سرم)، پلاگرا (کمبود نیاسین یا تریپتوفان) و کمبود بیوتین مشاهده می‌شود.

 

 

از دست دادن سلول های اپیدرمی پوست و متعاقب آن اریتم شبه اریتم آکرال از پدیده‌های رایج در بیماری های مرتبط با کمبودهای تغذیه‌ای است. علاوه بر این، ماهیت این ناهنجاریها ممکن است به کمبود زینک نسبت داده شود، زیرا مکمل زینک این ناهنجاری ها را بازیابی می‌کند. علاوه بر این بیماریهای مربوط به کمبودهای تغذیه‌ای، کمبود زینک در سایر اختلالات پوستی نیز نقش دارد.

 

 

روی (زینک) برای قرن‌ها برای بیماریهای پوستی مورد استفاده قرار گرفته است. آماده‌سازی‌های موضعی مانند اکسید روی و استفاده روی به‌عنوان ضدآفتاب، تسکین‌دهنده در برابر خارش یا تحریک پوست، و همچنین به‌ عنوان یک ماده فعال شامپوهای ضد شوره استفاده می‌شوند. استفاده از آن همچنین در طول سال‌ها برای تعداد وسیع‌تری از بیماری‌های پوستی از جمله زگیل، آکنه، روزاسه، ملاسما (اختلال رنگدانه‌ای) و کارسینوم سلول بازال افزایش یافته است. روی همچنین برای تولید کلاژن و کراتین، پروتئین های مهم پوست، مورد نیاز است. برای بسیاری از نگرانی‌های پوستی، تحقیقات نشان داده است که روی و مکمل های غذایی ممکن است مؤثرتر از کاربردهای موضعی باشند.

 

خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی روی نشان داده شده است که به شدت آکنه هم در صورت مصرف خوراکی و هم در صورت استفاده موضعی کمک می‌کند.

 

مصرف روی خوراکی ممکن است به کاهش قرمزی و سوزش مرتبط با آکنه و سایر بیماری‌های پوستی کمک کند و حتی ممکن است به کاهش ظاهر زخم‌های مربوط به نگرانی‌های پوستی کمک کند.

 

 

روزاسه یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که باعث برافروختگی، تحریک پوست و جوش می شود. تحقیقات نشان داده است که روی خوراکی می‌تواند به رفع علائم روزاسه کمک کند.

 

 

 تحقیقات رابطه معنی داری بین سطوح پایین روی و ملاسما پیدا کرده است که نشان می‌دهد کمبود روی ممکن است در ایجاد ملاسما نقش داشته باشد. مکمل مناسب با روی خوراکی یک نتیجه بالقوه امیدوارکننده را ارائه می‌دهد.

(ملاسما یک مشکل شایع پوستی است. این بیماری با لکه های قهوه ای تیره مایل به خاکستری روی پوست بروز می کند)

 

 

 

 

 

 

اشعه خورشید می‌تواند اثرات مضری بر روی پوست ایجاد کند و باعث پیری پوست، هایپرپیگمانتاسیون و لکه‌های تیره شود. اکسید روی (ZnO) توانایی انعکاس اشعه‌های خورشید را دارد و به عنوان یک سپر برای محافظت از پوست شما در برابر اشعه های مضر UV عمل می‌کند. این اغلب در کرم‌های ضد آفتاب معدنی و کرمهای ضد آفتاب گنجانده می‌شود تا محافظت گسترده ای در برابر اشعه های UVA و UV B ایجاد کند. کرم ضد آفتاب خشک لمسی غنی شده با اکسید روی فواید متعددی را ارائه می‌دهد و هیچ گونه تحریک پوستی ایجاد نمی‌کند، بنابراین برای افراد با پوست حساس مناسب است. 

 

 

آکنه زمانی ایجاد می‌شود که چربی، کثیفی و باکتری در منافذ پوست انباشته شده و باعث می‌شود پوست اطراف منافذ قرمز، متورم و حساس شود. اگر درمان نشود، می‌تواند باعث آکنه کومدونال شود. زینک با داشتن خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است که به کاهش آکنه کمک می‌کند. هزاران مطالعه تحقیقاتی وجود دارد که نتایج امیدوارکننده‌ای از روی در مهار رشد باکتری‌های آکنه نشان می‌دهد. همچنین تولید روغن، سبوم اضافی و هورمون‌های مردانه را که در ایجاد آکنه نقش دارند، تنظیم می‌کند. درمان‌های آکنه یک یا بیشتر از مکانیسم‌هایی را هدف می‌گیرند که تصور می‌شود مسئول ایجاد آکنه هستند. آنتی بیوتیک‌ها و عوامل موضعی مانند بنزوئیل پراکسید (BPO) پروپیونی باکتریوم آکنه را هدف قرار می‌دهند. عوامل ضد التهابی یک یا بیشتر از بسیاری از مسیرهای التهابی که با فعالیتهای باکتریایی مرتبط هستند را هدف قرار می‌دهند. سایر عوامل احتمالا تولید بیش از حد سبوم را که معمولاً با آندروژن‌ها مرتبط است متوقف یا کاهش می‌دهد. رتینوئیدهای موضعی روند غیر طبیعی کراتینه شدن را عادی می‌کنند. در درمان آکنه، زینک (روی) با کاهش تولید سبوم، کاهش واسطه‌های ضد التهابی و با اثرات ضد باکتریایی بر روی پروپیونی باکتریوم آکنه مرتبط است.

 

 

سلولهای پوستی به نام کراتینوسیت‌ها کراتین تولید می‌کنند و همچنین مانعی بین پوست و آلودگی محیطی ایجاد می‌کنند. تولید بیش از حد کراتینوسیت‌ها می‌تواند منجر به مسدود شدن منافذ و آکنه شود. نشان داده شده است که زینک تولید کراتینوسیت‌ها را تنظیم می‌کند. این ماده به عنوان یک قابض ملایم عمل می‌کند و احتمال تجمع کثیفی در منافذ را کاهش می‌دهد، بنابراین از مسدود شدن منافذ و جوش‌های آینده جلوگیری می‌کند.

 

 

پیری پوست باعث کاهش سطح کلاژن و الاستین در پوست می‌شود که ظرفیت تجدید، کشسانی و استحکام پوست را کاهش می‌دهد. علائم پیری (پوست کدر، تغییر رنگ، لک، افتادگی، خطوط ریز و چین و چروک) را بیشتر نمایان می‌کند. روی باعث تولید کلاژن و الاستین می‌شود و به ساختار زیرین پوست کمک می‌کند. این به نوبه خود، علائم ظاهری پیری را کاهش می‌دهد.

 

 

روی برای کمک به بهبود زخم شناخته شده است. با خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود، عملکرد ترمیم پوست را بهبود می‌بخشد و قرمزی و التهاب را کاهش می‌دهد. به تسکین اگزما، آکنه روزاسه، سوزش، درماتیت، خارش و خشکی پوست کمک می‌کند.

 

 

با افزایش سن، توانایی طبیعی پوست برای تنظیم رطوبت کاهش می‌یابد. روی برای جلوگیری و کاهش از دست دادن آب ترانس اپیدرمی از پوست شناخته شده است. همچنین عملکرد موانع پوستی را بهبود می‌بخشد و به هیدراته و مرطوب نگه داشتن آن کمک می‌کند. برای افرادی که پوست خشک دارند مؤثر است.

 

 

مطالعات اثر مثبت روی را در کاهش تیرگی های پوستی با مهار عوامل محرک ملانوسیت نشان داده است. ملانوسیت‌ها سلولهایی هستند که مسئول تولید رنگدانه تیره، ملانین هستند. سطوح بالاتر ملانین منجر به تیره شدن پوست، رنگدانه و رنگ ناهموار پوست می‌شود.

 

 

 

متأسفانه، در مورد میزان روی که باید مصرف کنید، مقدار توصیه شده روزانه (RDAs) کمک چندانی نمی‌کند. مصرف بهینه در حدود 15-30 میلی‌گرم در روز بسته به نیازهای فردی یک فرد است. به طور کلی، مصرف هر چیزی که کمتر از 40 میلی‌گرم است بی خطر است و نیاز به مصرف مکمل‌ مس اضافی که می‌تواند در اثر استفاده بیش از حد زینک از بین برود، نیست. مکمل های غذایی مانند زینک پلاس نیز می تواند تامین مورد نیاز زینک برای سلامت پوست صورت بهره برد.