تقویت ناخن شکننده و ضعیف؛ علت و راهکارهای موثر

ناخن٬ انتهای انگشت را در برابر آسیب محافظت می کند، به برداشتن اشیای کوچک کمک می کند، لمس ظریف را بهبود می بخشد و به زیبایی ظاهر دست کمک می کند. ناخن های ناخوشایند و علائم مرتبط با ناخن، مانند درد یا شکستگی، عوامل رایجی هستند که در تصمیم گیری بیمار برای مراجعه به پزشک نقش دارند. در این مقاله سعی کردیم در مورد شکنندگی ناخن که می تواند تقریباً هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد٬ به تفصیل توضیح دهیم. در بسیاری از موارد، افرادی که ناخن‌های شکننده دارند، می‌توانند برای تقویت آن‌ها و پیشگیری از مشکلات بعدی اقداماتی انجام دهند. این مقاله به دلایلی که باعث شکنندگی ناخن‌ها می‌شود، برخی درمان‌ها و نکات مراقبت از خود و زمان مراجعه به پزشک می‌پردازد. امیدواریم مطالب ارائه شده برای شما مفید باشد.

ناخن های شکننده

 ناخن های شکننده با زبری و تیرگی سطح صفحه ناخن  مشخص می شوند. شکنندگی ناخن یک اختلال شایع ناخن است٬ که به عنوان مجموعه ای از ناهنجاری های ناخن از جمله اونیکورکسیس  و/یا اونیکوسکیزیا  توصیف می شود که در مجموع به افزایش شکنندگی صفحه ناخن کمک می کند. اونیکورکسیس به طور کلاسیک با برآمدگی طولی ناخن مشخص می شود. اونیکوسکیزیا به شکافتن لایه ای قسمت لبه آزاد انتهایی صفحه ناخن اشاره دارد. همچنین ممکن است شامل شکستگی لبه های جانبی باشد که باعث شکاف عرضی می شود. تشخیص سندرم ناخن شکننده بر اساس تاریخچه بیمار و یافته های معاینه فیزیکی ایجاد می شود.  شکستگی ناخن عمدتاً زنان بالای 50 سال را تحت تأثیر قرار می دهد و میزان شیوع تخمینی آن تقریباً 20 درصد در جمعیت عمومی است.

علائم سندرم ناخن شکننده 

شکنندگی ناخن با شکنندگی، پوسته پوسته شدن و خرد شدن ناخن ها، نرم شدن و از دست دادن قابلیت ارتجاعی مشخص می شود. بیماران مبتلا به سندرم ناخن های شکننده اغلب گزارش می دهند که ناخن هایشان به راحتی می شکنند و در حفظ طول مشکل دارند. این ناهنجاری‌های ناخن معمولاً سه ناخن اول را تحت تأثیر قرار می‌دهند و شکنندگی ناخن دست شایع تر از شکنندگی ناخن پا است. در حالی که ناخن‌های پا معمولاً ضخیم‌تر و سفت‌تر می‌شوند، ناخن‌های دست اغلب نازک‌تر و شکننده‌تر می‌شوند.
نه تنها این ویژگی های ناخن اغلب یک نگرانی زیبایی برای بیماران هستند، بلکه می توانند باعث درد و ناراحتی قابل توجهی نیز شوند. همچنین افراد با این اختلال٬ در انجام فعالیت‌های شغلی روزانه شکایت دارند. همچنین در مطالعه مقطعی، ادراک شکستگی ناخن با خلق افسرده ارتباط داشت.

ناخن‌های شکننده ممکن است نتیجه عواملی باشد که تولید صفحه ناخن را تغییر می‌دهند و/یا آسیب می‌رسانند. در شرایط فیزیولوژیک، صفحه ناخن  یک ساختار کاملاً کراتینه شده است که از حدود 25 لایه کراتینوسیت فشرده با ضخامت 0.5-1 میلی متر و سطح صاف تشکیل شده است. اکثر صفحه ناخن از ماتریکس پروگزیمال و حدود یک سوم توسط ماتریکس دیستال و بستر مشتق می شود. رشد اپیتلیال و کراتینه شدن سلول های کراتین از یک محور مورب پیروی می کند. در طی این فرآیند بلوغ و تمایز سلول ها به سمت بالا و دیستال حرکت می کنند. رشد طبیعی ناخن به شدت به عروق و التهاب وابسته است. اختلال در این فرآیند منجر به ناهنجاری های صفحه ناخن می شود. جنبه های بالینی شکستگی ناخن به دلیل آسیب ماتریکس ناخن می تواند بسته به محل و میزان آسیب متفاوت باشد. نازک شدن صفحه ناخن به دلیل آسیب ماتریکس پروگزیمال همیشه کل طول ناخن را درگیر می کند و اغلب با ناهنجاری هایی در صفحه ناخن سطحی همراه است. از طرف دیگر، آسیب به ماتریس دیستال ممکن است تغییراتی در شکل لبه آزاد صفحه ناخن ایجاد کند، اما نه در صفحه ناخن سطحی. شکستگی ناخن ممکن است توسط عوامل متعددی ایجاد شود: اول از همه، افزایش فیزیولوژیکی شکنندگی ناخن یک نمونه از پیری است. سایر علل موضعی یا سیستمیک عبارتند از بیماری های التهابی ناخن، اونیکومیکوزیس، شرایط سیستمیک، مصرف دارو، و تروما (شغلی و حرفه ای). هنگامی که یک علت ثانویه شناسایی نشده باشد، بیماری به عنوان ایدیوپاتیک تعریف می شود.

علت ناخن های شکننده و ضعیف 

با توجه به عوامل ایجاد کننده، ما می توانیم 2 شکل شکستگی ناخن را تشخیص دهیم: یک شکل "ایدیوپاتیک" اولیه و شکستگی ناخن  ثانویه به علل مختلف. 

شکنندگی ناخن ایدیوپاتیک (سندرم ناخن شکننده) 

این نوع٬ شایع ترین علت شکستگی ناخن است که تقریباً منحصراً در ناخن های انگشت دست دیده می شود. در زنان، پل های کراتینوسیت بین سلولی از نظر ساختاری ضعیف تر از مردان است و این را می توان علت فراوانی بیشتر این شکایت در زنان دانست. علاوه بر این، ناخن‌های نرمال حاوی 5 درصد لیپید هستند و با افزایش سن، میزان کلسترول سولفات NP کاهش می‌یابد، به‌ویژه در زنان یائسه، که نشان‌دهنده نقش مهم لیپیدها در ایجاد شکستگی ناخن است. برخی از مقالات کاهش محتوای آب در صفحه ناخن (16 درصد) را به عنوان علت احتمالی شکستگی ناخن شناسایی کرده‌اند. در مقابل، مطالعات دیگر هیچ تفاوت قابل توجهی در محتوای آب ناخن های شکننده در مقایسه با ناخن های معمولی پیدا نکردند.

شکستگی ناخن٬ وضعیت تهدید کننده زندگی در نظر گرفته نمی شود. با این حال، می تواند تأثیر منفی بر کیفیت زندگی داشته باشد و ممکن است فعالیت های روزانه و مسئولیت های شغلی فرد را مختل کند. اونیکورکسیس ایدیوپاتیک معمولاً خفیف‌تر از اونیکورکسیس مرتبط با بیماری‌های التهابی ماتریکس ناخن، مانند لیکن پلان است. ممکن است مدت زمان قابل توجهی طول بکشد تا بیماران متوجه بهبود بالینی عمده شوند، به ویژه با توجه به رشد آهسته صفحه ناخن (محدوده 0.5-1.2 میلی متر در هفته)، و بسیاری از شرایط سیستمیک مزمنی که سبب اونیکورکسیس می شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

 ناخن های شکننده لزوماً دلیل اصلی نگرانی نیستند. با این حال، ممکن است فردی بخواهد در صورت مشاهده علائم همراه اضافی به پزشک مراجعه کند. به عنوان مثال، خستگی می تواند نشانه ای از کمبود آهن یا کم خونی باشد. افزایش یا کاهش وزن می تواند نشان دهنده مشکل تیروئید باشد. اگر درمان‌های خانگی برای تقویت ناخن‌هایش مؤثر نبود، ممکن است فردی بخواهد به پزشک مراجعه کند. آنها ممکن است بتوانند درمان های اضافی را پیشنهاد کنند یا علت شکنندگی را تعیین کنند.

درمان ناخن های شکننده